Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

The Show Must Go On...2010 : THE ROPE 33

33. My Father Will Guide Me A Rope To Heaven - SWANS
 Είναι γνωστή η εμμονή του M.Gira την κατάρα της Ύπαρξης του ανθρώπου.Στους δίσκους του είτε με τους SWANS,είτε με τους ANGELS OF LIGHT, ακούς την Αγωνία,τη Θλίψη,την ήρεμη Οργή,το Μίσος,τη Μαυρίλα, ενός ανθρώπου που δυσκολεύεται να χωρέσει στο δέρμα του.Ακούς έναν ανοικτό διάλογο με τον ''δικό'' του Θεό και η μουσική ακολουθεί ανάλογα.
Η δραματικά εντυπωσιακή επιστροφή των SWANS, συνεχίζεται από εκεί που σταμάτησαν,μόνο που τώρα ο στόμφος και η βαρύτονη ερμηνεία έχουν δώσει τη θέση τους σε ερμηνείες,ενορχηστρώσεις και νοοτροπία κοντά στην country και στα blues.
To άλμπουμ έχει οκτώ έντονα,οργισμένα,βραδυφλεγή επικά country κατά βάση τραγούδια, που αποδίδουν τέλεια το Δράμα και την Αγωνία με ενορχηστρώσεις και γνωστά κρεσέντο κόλπα ( ήδη γνωστά από τα πρώτα άλμπουμ του N.CAVE & THE BAD SEEDS,αλλά και ολίγο BIRTHDAY PARTY) που λειτουργούν ακόμα.
Έτσι, όταν οι συνθέσεις ξεσπούν είναι σαν τρικυμία και όταν κρατάνε τον ίδιο ρυθμό σχεδόν δεν αντέχεις τη μεταφυσική αγωνία τους. Και στις δύο περιπτώσεις η απόδοση τους προκαλεί Δέος.
Φλεγόμενος,με την εντονότερη υπαρξιακή αγωνία που έχουμε ακούσει σε δίσκο τους, με έναν υπόγειο κυνισμό που φοβίζει, για να πω την αλήθεια και μια τρομακτική ειλικρίνεια,το ''My Father..'', δεν είναι ο δίσκος για τη σωτηρία της ψυχής αλλά, η στιγμή που πιάνει πάτο,η στιγμή που ακριβώς σκάει στον πυθμένα ή για την Ασφυξία της Ψυχής σε τεχνητούς παραδείσους,που την κρατάνε σε τέλεια ύπνωση και η αγωνία (επιμένω στη λέξη,όχι επίτηδες) για διαφυγή.Θα ξαναρχίσει να ανεβαίνει ή θα δραπετεύσει στην Αλήθεια? Ο τίτλος δε βοηθά και πολύ αλλά η σωστή ερμηνεία της διφορούμενης σημασίας του είναι μια καλή αρχή.
Eden Prison - Swans by absentminded

Σχόλια

Ο χρήστης sketch. είπε…
Απο τις επανασυνδεσεις που πραγματοποιηθηκαν με σκοπο την ψυχαναλιτικη δημιουργια και οχι το φουσκωμα τραπεζικων λογαριασμων. Must!
Ο χρήστης fool είπε…
Έχει σωστά δώσει αναβαθμισμένη θέση στα blues και πιο συγκεκριμένα φλερτάρει με τα jail/prison blues και η αντιπροσώπευση είναι ακριβής.
Αγωνία για την ύπαρξη που έχει πιάσει πάτο θεωρώ ότι είναι λίγο άτοπη αφού πιο κάτω δεν έχει. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να χαθεί. Η ενορχήστρωση του δίσκου είναι από τις κορυφαίες που έχω ακούσει. Οι καμπάνες που έχει (όχι τυχαία) ηχούν χαρμόσυνα (δεν σου θύμισαν Ανάσταση;)το τέλειο contrast. Την ελπίδα της σωτηρίας δεν την παίρνουμε από τον άνθρωπο τον οποίο αντιπροσωπεύει ο Gira αλλά από κάποια Αόρατη Πηγή. Ο κυνισμός είναι μια φυσική αντιμετώπιση του ανθρώπου που δεν έχει να χάσει τίποτα άλλο πια...
Χαίρομαι που τελικά άκουσες αυτό το album. Για μένα είναι μακράν πρώτο και γενικά από τα ever ....
Ο χρήστης Xνούδι είπε…
Κι εγώ αυτόν! Πολύ!

Εκείνος ο τότε τελευταίος τους αξεπέραστος, αλλά είπαμε. Πάμε γι'άλλα.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
μόλις σημερα το αγορασα, δισκος για τοπ τεν οπιασδηήοτε λίστας.
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
η αγωνια είναι για το αν θα παραμείνει ή οχι....οταν πιάνεις πάτο ή πεθαινεις ή ξανασηκώνεσαι..μήπως το σχοινί δεν είναι μακρόστενο αλλά κουλούρα ?δεν το πιστευω για ανθρωπους σαν τον γκίρα ,αλλά ποτέ δεν ξέρεις....παντως πιστεύω ότι είναι ο πιο ειλικρινής δίσκος του.παλιότερα είχα θέμα με το δικό του και μόνο στόμφο αλλα και την αρνητικότητα που μου εβγαζε.Υπερβολική μαυρίλα..Είπαμε..Τωρα όμως όλα εχουν νοημα...
Ο χρήστης fool είπε…
Όπως το`πες όλα Τώρα έχουν νόημα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom