Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

MARK III

Ήταν το πρώτο άλμπουμ το 2011 που άκουσα,όταν διέρρευσε στα τέλη του 2010.Το άκουσα μόνο μια φορά για να καταλάβω ότι ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα όλων των εποχών,έκανε ένα δίσκο που συνδύαζε το ''A Bell Is A Cup...Until It Strucks" και το "154", με πιο στιβαρή παραγωγή αλλά και περισσότερη ποπ και χαλαρή διάθεση...
Όχι δε μου φάνηκαν συγκλονιστικοί,ούτε εντυπωσιακοί ,ούτε ότι άνοιγαν νέους δρόμους,με αυτό το άλμπουμ,σε πρώτη φάση.Και μετά τη δέκατη ακρόαση δεν είχε σημασία, ούτε και οι σκέψεις της πρώτης παραγράφου...Όπως πάντα με τους WIRE,η αξιοπρεπής παρουσία τους,όλα αυτά τα χρόνια μιλάει από μόνη της...  
  Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια,από εκείνο το εκρηκτικό live στο Roxy,επίσης πολλά από την εποχή που οι ELASTICA,χρησιμοποιούσαν έξυπνα τα ριφφ τους, για να κάνουν αξέχαστες επιτυχίες. Επίσης παρα πολλά από την εποχή που οι R.E.M. ,τους έδειχναν γιατί είναι καλύτερο το δικό τους ''Strange'' από τη δικιά τους πρωτότυπη εκτέλεση.
Οι FISCHERSPOONER με το ''The 15th'',πήραν ένα μάθημα που δεν αξιοποίησαν ποτέ και έμειναν στις πούδρες και τα ρίμελ.
Αντίθετα τα ριφφ και τα φωνητικά του πρωτότυπου ''The 15th''  έφτιαξαν ολόκληρη καριέρα σε κάποιους PIXIES.Για να μην πούμε για το Αμερικάνικο χαρντκορ....
Το ''Red Barked Tree'',θα μπορούσα να πω ότι είναι ένα χαριτωμένο άλμπουμ για αυτή τη μπάντα.Χωρίς τον Bruce Gilbert(είναι απώλεια,όπως και να το κάνουμε),η ποπ ενέργεια που απελευθερώνεται από τον Colin Newman,κυριαρχεί.Ακόμα και στα ταχύτερα τραγούδια του άλμπουμ δεν υπάρχει τραχύτητα,δεν υπάρχει άγχος.
Αυτό του δίνει πολλούς πόντους αμεσότητας,λιγότερους πόντους έκπληξης και έντασης.Μπορείς να ''κουνηθείς'' μαζί τους και σε περιπτώσεις όπως το ''Smash'',η εμπειρία του ν' ακούς WIRE,φτάνει στο ''154''.
 Ακούγεται άρτιο,δεμένο,καθαρό,γυαλισμένο,τακτοποιημένο,που μπορεί να σε αιχμαλωτίσει ύστερα από αρκετά ακούσματα,αλλά δε θα σε πιάσει όμηρο,ούτε θα το αναζητάς σαν πεινασμένος.
Είναι ένα κομψό,έξυπνο άλμπουμ και η ακρόαση του είναι, όπως σε όλους τους δίσκους του γκρουπ αλλά και τους προσωπικούς του Newman,μια ευχάριστη εμπειρία..Στις 13/03,θα έχουμε και την ευκαιρία να τους δούμε και από κοντά και απ'ότι βλέπω στο YouTube,δε θα περάσουμε κι άσχημα...Μην περιμένετε πολλά παλιά ούτε ''Outdoor Miner'',''The 15th'',''Sand In My Joints'' κλπ. Επειδή δεν θα παίξουν ούτε και το αγαπημένο κομμάτι μου '' On Returning'',το παραθέτω πιό κάτω έτσι για παρηγοριά...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom