Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εγκλωβισμένος....

..Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμα.«Το κόμμα του Ανδρέα»,«αυτό που γκρέμισε τη δεξιά»,«αυτό που έφερε νέες ελπίδες που κράτησαν έστω και τέσσερα χρόνια» αυτό το Σοσιαλιστικό κόμμα.Αυτό το κόμμα αποκάλυψε σήμερα ότι είναι ισοδύναμο του πιό ύπουλου και σκληρού ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Απορώ γιατί δεν κατεβάζει τανκς να τελειώνουμε ;
Κατάφερε να κάνει αυτό, που από την αρχή της Νέας Τάξης, προσπαθούσαν επι ματαίω,όλοι οι  δεξιοί φορείς  που κυβέρνησαν τον τόπο,να κάνουν.
Σήμερα είναι μεγάλη γιορτή για την πολιτική τους. Η σημερινή δεξιά που δεν ψήφισε το «μεσοπρόθεσμο»,είναι σαν την πουτάνα που θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Και πέρασε την πολιτική της αναίμακτα και είναι το σίγουρο χαρτί για τις επόμενες εκλογές. 
Τα πρεζόνια της εξουσίας όπως χαρακτήρισε κάποτε ο Νορμαν Σπινραντ στο «Τζακ Μπάρον Και Η Αιωνιότητα» τους διψώντες για εξουσία, από πολιτικούς μέχρι τηλεπαρουσιαστές,είναι μια καταστροφή για τον τόπο. Και όπως φαίνεται,όποια εθνικοπατριωτικόσυνδικαλιστικοεικόνα κι αν προσπαθούν να λανσάρουν (It's the American Way,stupid), δεν παύουν να ενδιαφέρονται για ΕΝΑ και μόνο πράγμα : την καρέκλα. 
Νομίζατε ότι θέλουν πραγματικά να σώσουν τη χώρα ; 
Ακόμα και προϊστάμενοι της αληθινής εξουσίας που μέχρι τώρα καθοδηγούσε τα ισχυρά κόμματα από το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου μέχρι την οριστική διάλυση της χώρας και αποκάλυψης της σε λίγο καιρό,θα τους βόλευε.
Σήμερα, το να βλέπω το γραφικό και προβλεπόμενο ματς κουκουλοφόρων διμοιριών και καρατικών δυνάμεως καταστολής,μόνο σαν ένα κακόγουστο αστείο το βλέπω. 
Οι ειρηνικοί αγανακτισμένοι,οι πραγματικοί παθόντες,εγκατέλειψαν το τερραίν στο πάντα αποτελεσματικό κρατικό παιχνίδι ρόλων.Θα ήθελα να επιστρέψουν,αλλά φοβάμαι ότι η βία θα κυριαρχήσει ξανά.Ήταν μια χρυσή αναλαμπή.Την αντιμετώπισα με σκεπτικισμό στην αρχή,αλλά υπήρχε η γνησιότητα που γρήγορα μου άλλαξε τη γνώμη. Το σώμα των επι χρόνια στο πολιτικό δούλεμα,πολιτών άρχισε να αγριεύει. Αλλά εννοείται ότι καμμία εξουσία,πουθενά στον κόσμο, δεν ανέχεται,τέτοια ηρεμία σε συγκεντρώσεις. Είναι επικίνδυνη για τη «δημοκρατία» τους.
Έτσι με τους κουκουλοφόρους τους-τάχα μου αντιεξουσιαστές- και τα ΜΑΤ τους,επιβάλλουν την τάξη με αυτό το πλέον βαρετό pattern,που πλέον δεν πείθει κανένα.Οι πραγματικές επαναστάσεις ζητούν αίμα και κεφάλια και δεν είναι απαραίτητο ότι λειτουργούν σωστά.
Η Ιστορία το αποδεικνύει.Μην τρέφετε αυταπάτες. Άλλο μοντέλο αντίστασης, πάλης,ανατροπής,κυριαρχίας και τελικής Ειρήνης πρέπει να ανακαλυφθεί.Εμείς,εγώ,είχαμε την ευκαιρία και ηττηθήκαμε οικτρά,πιστεύοντας σα μαλάκες ότι ζούσαμε σε πραγματική δημοκρατία....
Μετά από αυτό το τελεσίδικο ξεπούλημα,την τελική νίκη αυτών που προετοίμαζαν χρόνια είτε τη διάλυση του κοινωνικού ιστού,είτε των κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων με την ευγενική χορηγία ΜΜΕ νουθετώντας τους καινούριους Έλληνες πολίτες στην ηλιθιότητα,στον καιροσκοπισμό,στην κοινωνική βελουδινη απομόνωση,στην αμνησία της ιστορικής τους καταγωγής και στο βόλεμα....Σήμερα 155 βουλευτές σοσιαλιστικής ιδεολογίας,με τη δικιά μου και δικιά μας ανοχή, έκριναν ότι οι άλλοι ξέρουν καλύτερα.Την αποτυχία τους τη δείχνουν με τον πιο καταστροφικό τρόπο.Τώρα και να τους κρεμάσεις στο Σύνταγμα είναι πια αργά. Για κάποιους άλλους πρέπει να ετοιμάζεστε..
Δείτε εδω και κυρίως ΕΔΩ για γαρνιτούρα. Διαβάστε προσεκτικά...Ίσως λειτουργήσει και το μαγικό τσακ που κάνει τα αδύνατα δυνατά...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom