Τα τρία κοµµάτια που αποτελούν το The Last Days of Spring EP ηχογραφήθηκαν κατά τη διάρκεια της άνοιξης του 2011. Αφορµή για αυτήν την κυκλοφορία στάθηκε ουσιαστικά η εσωτερική κατάσταση της πόλης στην οποία ζω, όπου τον τελευταίο καιρό µια διαρκής ανησυχία είχε παγώσει τα πρόσωπα των ανθρώπων. Αν κάποτε υπήρχε εδώ ένας ενθουσιασµός για την αναζήτηση της χαράς, έµοιαζε τώρα να σβήνει σε µια γρήγορη αποσύνθεση µιας µηχανικής ζωής.
Ταυτόχρονα, ρόλο έπαιξαν και κάποιες συναντήσεις µε φίλους καλλιτέχνες ή συνεργάτες µουσικούς σε διάφορα µικρά και πιο «κλειστά» στούντιο αυτής της πόλης, παράνοµα εργοστάσια λαθραίων ονείρων, εκεί που ζουν και δουλεύουν άνθρωποι για έναν έρωτα ο οποίος δεν γνωρίζει τι σηµαίνει χρόνος και για µια επανάσταση που δεν τελειώνει ποτέ. Με έναν από αυτούς γνωριζόµαστε ήδη από τις αρχές των 90’s, πριν ακόµα το Λος Άντζελες και η Νέα Υόρκη τον κρατήσουν µακριά από την Αθήνα για αρκετά χρόνια. Οι δρόµοι µας ξαναέσµιξαν όταν πριν από έξι χρόνια η φωτογραφία και η δηµοσιογραφία µάς έφεραν και πάλι κοντά. Όταν ζήτησα από τον Freddie F. να δουλέψουµε µαζί σε κάτι μουσικό, δέχτηκε µε χαρά, κι έτσι συνεργάστηκε στο Low Land, και, απ’ ό,τι φαίνεται, ήταν µια συνεργασία που στο µέλλον θα γεννήσει και άλλα θορυβώδη όνειρα.
Εξίσου σημαντικές υπήρξαν και αυτές οι εξωτερικές ηχογραφήσεις, οι οποίες έγιναν κατά τη διάρκεια της πρώτης ειρηνικής συγκέντρωσης των Αγανακτισµένων στο Σύνταγµα, στις 25 του περασµένου Μαΐου, ηχητικά δείγµατα που µετά βρήκαν το δρόµο τους µέσα από ένα RE-201 Space-Echo και συµπεριλήφθηκαν στα δύο τελευταία κοµµάτια του EP.»
Το παιχνίδι με τις εποχές συνεχίζεται.Μετά το ''Summerize Me'',έρχεται το '' Last Days Of Spring'' . Τρία ατμοσφαιρικά τέκνο με κορυφαίο το ''Low Land'',να σε περονιάζει με τις ψυχρές ρυθμικές του βάσεις και τον Freddie F. να απαγγέλει λόγια κοινωνικής παρατήρησης.Θαυμάσια αναπαράσταση Detroit techno μουσικής με τα ίδια ανατριχιαστικά αποτελέσματα.Και μάλιστα σε εποχή που το σηκώνει.Τα υπόλοιπα δύο,σαν ρεαλιστικά κινηματογραφικά όνειρα, είναι θαυμάσιες καταγραφές ενός κόσμου που αρχίζει και ξυπνά από τον λήθαργο και συνειδητοποιεί επιτέλους τον πραγματικό ρόλο που παίζουν θεσμοί όπως : «πολιτική»,«Δημοκρατία»,«Κουκουλοφόροι»,«μηχανισμούς και στρατηγικές καταστολής » αλλά ακόμα έχει να μάθει σωστά έννοιες όπως: «αλληλεγγύη όχι μόνο με τους ομοίους αλλά και με αυτούς που αγωνίζονται για τον ίδιο σκοπό αλλά από άλλη σκοπιά»,«προοπτική» ,κλπ. Για να μη μακρυγορώ χθές 15/06/2011, είτε στεκόμενος στο κέντρο της πλατείας Συντάγματος είτε μέσα στις «φατρίες» αγανακτισμένων και εργατικών συνδικάτων, ενοχλημένος από τα ειρωνικά σχόλια των αγανακτισμένων απέναντι στο ΠΑΜΕ, ενοχλημένος από την οριοθέτηση/περιφρούρηση/ απομόνωση(αλλά δικαιολογημένη έως ένα βαθμό) του ΠΑΜΕ από τους υπόλοιπους αγανακτισμένους,μου ήρθε στο μυαλό η εικόνα ενός πειράματος που κάναμε στο σχολείο. Αυτό με το άσπρο χαρτί με ρινίσματα σιδήρου σε αταξία,λίγο πριν ο μαγνήτης τα πολώσει και τα κατευθύνει ή μορφοποιήσει σε κάτι με ενότητα και υπόσταση.Τα ρινίσματα υπήρχαν.Ο μαγνήτης που ?..
Το e.p. κατεβαίνει σε ωραιότατα 320kbs και εξαιρετικό εξώφυλλο από εδώ....
Σχόλια