18. Centipede Hz - ANIMAL COLLECTIVE
Γιατί δεν υπήρξε
ενθουσιώδης υποδοχή αλλά παρέμεινε
στο τυπικό, δηλ. « το συγκρότημα του ''
Merriweather Post Pavillion'' επιστρέφει με
καινούριο πολύ αξιόλογο άλμπουμ» ;
Είναι γεγονός
ότι ο ήχος τους δεν «παλεύεται» μερικές
φορές. Δεν είναι για «τεμπέλικα» αυτιά
ή ήδη «φορτωμένα». Ένα τραγούδι τους στηρίζεται σε διακριτές μελωδικές
γραμμές και ρυθμούς όμως φαίνεται να
εκτροχιάζεται συνεχώς με τις εναλλαγές
μελωδιών και ηχοχρωμάτων.
Στο ''Centipede Hz'',χρειάζεται πολλή ώρα για να εξοικειωθεί κανείς με τους ρυθμούς και τη δομή του. Εκεί που θα περίμενε κανείς ένα πιο βατό ακόμα '' Merriwaether.. '', του σκάει ένα πολύχρωμο,βομβίζον,ζωηρό,φαινομενικά άναρχο ηχητικό λιβάδι με όλα τα θετικά και αρνητικά.
Μπορεί κανείς να θαυμάσει τα ανθισμένα λουλούδια αλλά να νοιώσει και το βούισμα της περίεργης μέλισσας τριγύρω του ή και μυρμήγκια να εξερευνούν το σώμα του. Δεν είναι εύκολα προσεγγίσιμο αλλά ούτε και το αναζητά κανείς εύκολα.
Βασικά όμως,είναι ένα περιπετειώδες άλμπουμ που χρειάζεται κάμποσους γύρους ακροάσεων για να διαπιστώσει κανείς την ατίθαση και ανένταχτη σε τυπικές φόρμες πέρα από τις δικές του προδιαγραφές,ομορφιά του ήχου τους και να «μάθει» πώς να το ακούει σωστά. Μετά είναι πολύ εύκολο να το ανεβάσει στην πρώτη εικοσάδα..
Σχόλια