Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

PSYCHIC ILLS : Healthy and alive ! (an club 24-03-2013)






Οι PSYCHIC ILLS είναι σχήμα με δεκαετή δράση στο χώρο του ψυχεδελικού ροκ. Μέχρι να υπογράψουν στην Sacred Bones records και να γίνουν γνωστότεροι σε όλο τον κόσμο, κυκλοφορούσαν περισσότερο  ψυχεδελικούς και πειραματικούς δίσκους ,άλλοτε συναρπαστικούς και άλλοτε βαρετούς..
 Δεν κατάφεραν ποτέ ,να ξεπεράσουν το πρώτο άλμπουμ τους ''Dins'' κυκλοφορημένο το 2006 στην The Social Registry, εταιρεία,που ηχογραφούσαν τότε και οι GANG GANG DANCE
Σε εκείνο το άλμπουμ υπάρχουν συγκροτημένες συνθέσεις με επαναληπτικά ,μυσταγωγικά μοτίβα, που παρασέρνουν τον ακροατή σε ηχητικά ταξίδια και δεν τον αφήνουν να επιστρέψει παρά μόνο όταν σιγήσει το τελευταίο τραγούδι. Ήταν ένα ντεμπούτο που πήρε καλές κριτικές τότε αλλά περιορίστηκε μόνο σε ένα κλειστό κύκλο ακροατών της συγκεκριμένης μουσικής κατεύθυνσης.


Έκτοτε δεν παρουσίασαν τίποτε τόσο δυνατό και μυσταγωγικό .Υπήρχαν μερικά πολύ ενδιαφέροντα 12'' όπως το ''Astral Occurence'' του 2010 αλλά τίποτε παραπάνω.
Με την είσοδο τους στην Sacred Bones και το άλμπουμ '' Hazed Dream''  η φύση του σχήματος δεν άλλαξε, αλλά δεν ακουγόταν όπως παλιά. Ο ήχος τους εμπλουτίστηκε  με περισσότερες  μουσικές επιρροές από '60'ς, η παραγωγή γυάλισε το αποτέλεσμα.
    Κυρίως,έγινε περισσότερο «γήινος»· χαλαρός έως και νωχελικός. Dreamy ναι, αλλά όχι τόσοι Hazey. Όχι άσχημη εξέλιξη αλλά ούτε και κάτι που να σε σηκώνει από την καρέκλα. Αντίθετα υπάρχουν στιγμές που σε βυθίζει ακόμα περισσότερο.....
Το φετινό ''One Track Mind" πατάει περισσότερο στη γη, δίνει περισσότερη βάση στη σύνθεση ρετρό ροκ τραγουδιών και ενώ κάποτε η διαδρομή ήταν Γη-Φεγγάρι-Διαστημα,τώρα είναι Αμερικάνικες λεωφόροι και νοσταλγικό ''μάτι'' στον ουρανό....Είναι το πιο ροκ άλμπουμ τους,περισσότερο κατασταλαγμένο ,αλλά όταν ακούς τα ''FBI'' και '' Western Metaphor'',ξέρεις ότι δεν ανήκουν στη Γη.


Αυτό λοιπόν το σχήμα ήρθε στην Αθήνα για συναυλίες, το δεύτερο της Sacred Bones μετά τους THE MEN, που επισκέπτεται τη χώρα μας. Όχι από τα πρώτα ονόματα της ομάδας,αλλά εγγυημένο.
Ακούσαμε όμως την ίδια μπάντα των δίσκων ;


 Ξεκίνησαν με το ''Depot'' και αμέσως φάνηκε ότι αυτό δεν ήταν η εμφάνιση που περίμενα και πήγα απλά από περιέργεια.
 Αυτή ήταν και η πιο αναπάντεχη ανατροπή που έχω δει εδώ και καιρό. Γιατί οι PSYCHIC ILLS, δεν είναι το ίδιο σχήμα που παίζει στους δίσκους. Είναι πολύ καλύτεροι.
 Δεν ξέρω αν φταίει η παραγωγή ή η υπερβολική προσοχή  που δίνει το σχήμα στο να ακούγεται «γυαλισμένο,ξυρισμένο» αλλά στους δίσκους και ειδικά στους δύο τελευταίους,λείπει αυτό  που εμφανίστηκε στη σκηνή και τους αναβαθμίζει αισθητά ως σχήμα.


Τα τραγούδια ακούστηκαν γρηγορότερα,ζωηρότερα και μεταμορφωμένα. Ριφ που απλά ήταν για να υπάρχουν απόκτησαν ειδικό βάρος και οδηγούσαν τις συνθέσεις όπως έπρεπε να είχαν ηχογραφηθεί και στους δίσκους.
 Δεν υπήρχε σε καμία περίπτωση να προσπεράσω γρήγορα το ''Hazed Dream'' ,αν τα '' Mind Daze'',''Midnight Moon'',''Incence Head'' ήταν έτσι όπως τα άκουσα. Αν υπήρχε αυτό το αίσθημα του '' ζωντανού'', αυτή η ισοστάθμιση οργάνων,η ενότητα του σχήματος και του ήχου τους.
 Τα ίδια ισχύουν και για τα '' Sungaze'',''I'll Follow You Through The Floor'' και ειδικά για το '' Ring Finger''
Τα τραγούδια του ''One Track Mind'' δεν διέφεραν και πολύ αλλά σίγουρα και αυτά ακούστηκαν ζωηρότερα.
Οι μόνες στιγμές που δεν ξεπερνούσαν τα πρωτότυπα ήταν στα '' Second Sight'' του ''Astral Occurance'' , στο '' Western Metaphor'' του '' One Track Mind'' και σε αυτό που έκλεισε τη συναυλία με τον καλύτερο τρόπο. Το '' January Rain'' από το ''Dins'', ήταν εξίσου θαυμάσιο όπως και στην στούντιο εκδοχή του.


Οι PSYCHIC  ILLS δεν είναι παρά μια απλή μπάντα.Δεν διεκδικεί λαμπρές σελίδες στην ιστορία.Όμως είναι μια μπάντα που ψάχνεται ακόμα,έχει καλό δυναμικό,ενότητα και απόψεις.Της λείπει ένας καλός παραγωγός και καθαρότερη ματιά. Ή απλά να ηχογραφούν ζωντανά τα τραγούδια τους. Και αυτό μας κάνει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom