Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Lost In The Night...


Θαύμαζα πάντα τον John Carpenter. Όχι μόνο για μια ντουζίνα ταινίες που θα μου μείνουν αξέχαστες αλλά και για την γραψαρχίδικη αντιχολλυγουντιανή του στάση. Οι βήτα (έτσι τις χαρακτηρίζουν οι άλλοι) διαλογής ταινίες του παραείχαν τολμηρή θεματολογία για την κοινή λογική του θεάματος και της διαμόρφωσης του κοινού,για να αποκτήσουν μεγαλύτερο κοινό από αυτό που διατηρούν ακόμα.
Ένας δημιουργός που δεν κολώνει να βγάλει ακόμα και μετριότητες (για τη φήμη του και όχι σε σύγκριση με άλλους) και όχι μόνο να του συγχωρείς το ατόπημα (εμπορική αυτοκτονία ) αλλά και να περιμένεις πάντα την επόμενη ταινία με ενδιαφέρον. 
Η Sacred Bones είναι στα πρόθυρα να κυκλοφορήσει ένα δίσκο του John Carpenter
Ως γνωστό ο σκηνοθέτης /δημιουργός συνθέτει τα βασικά μουσικά θέματα των ταινιών του μόνος συνήθως. Απλά ,σπαρτιάτικα θεματάκια που υπηρετούν επάξια τον όρο μουσική επένδυση και παρόλη την απλή εώς απλοϊκή τους ανάπτυξη έχουν ποτίσει και το celulloid των ταινιών του αλλά και τις συνηδείσεις αρκετών από εμάς. Γι'αυτά τα θέματα υπάρχει μια προτεινόμενη συλλογή  (The Essential John Carpenter Film Music Collection) για ξεκίνημα
με τα πιο ουσιώδη και χαρακτηριστικά μουσικά κομμάτια κινηματογραφικού δέους που έχουν γραφτεί στην ιστορία της 7.b Τέχνης.
Όμως ,όπως αναφέραμε, φέτος η Sacred Bones ( πολύτιμη όσο περνά ο καιρός) έχει προγραμματίσει στις 3 Φεβρουαρίου ένα άλμπουμ με καινούρια μουσική που απλά δεν επενδύει ταινίες αλλά ήταν αποτέλεσμα χαλάρωσης και αυτοσχεδιασμού: 

“Lost Themes was all about having fun,”  αναφέρει στο δελτίο Τύπου ο Carpenter.
 “It can be both great and bad to score over images, which is what I’m used to. Here there were no pressures. No actors asking me what they’re supposed to do. No crew waiting. No cutting room to go to. No release pending. It’s just fun. And I couldn’t have a better set-up at my house, where I depended on (collaborators) Cody (Carpenter, των Ludrium) and Daniel (Davies,συνθέτη των τραγουδιών για την ταινία  I, Frankenstein) to bring me ideas as we began improvising. The plan was to make my music more complete and fuller, because we had unlimited tracks. I wasn’t dealing with just analogue anymore. It’s a brand new world. And there was nothing in any of our heads when we started other than to make it moody.”

Έχετε πληροφορηθεί γι'αυτή τη συλλογή εδώ και μήνες και ένα απόσπασμα που είχε κυκλοφορήσει διαδικτυακά για προακρόαση( Vortex), ήταν σαν ένα καλοδεχούμενο κρύο,ρυθμικό,επαναληπτικό φύσημα στην πλάτη. Αρχοντική είσοδος στα  μουσικά αρχεία ενός μεγάλου καλλιτέχνη.
Σήμερα υποκύπτω και τιμή μου να σας παρουσιάσω κι εγώ με τη σειρά μου ένα δεύτερο, ακόμα πιο στοιχειωτικό και γεμάτο υγρασία και θλίψη σαν να περιδιαβαίνεις μόνος το σκοτεινό Διάστημα ή την πόλη μετά τα μεσάνυχτα,απόσπασμα (Night) από το ''Lost Themes'' εντείνοντας το σασπένς γι'αυτή την κυκλοφορία. 
Η deluxe έκδοση του δίσκου θα περιλαμβάνει αποσπάσματα του άλμπουμ σε remix της Zola Jesus και Dean Hurley, JG Thirlwell, Blanck Mass, ohGr (Nivek Ogre των Skinny Puppy και Mark Walk), Silent Servant και Bill Kouligas της Pan Records. 
Νομίζω ότι «ψηθήκατε» αρκετά. Αν είχαν μάτια αυτά τα νέα θα ήταν διαπεραστικά σαν αυτά που είχαν τα  παράξενα πιτσιρίκια στο ''Village of The Damned''


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom