Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

After the Fall: 100 albums of 2015: 07. Leporine Pleasure Gardens ( vinyl and cd versions) - MOON WIRING CLUB

07.  a. Leporine Pleasure Gardens (cd)
        b. Leporine Pleasure Gardens(vinyl version) – MOON WIRING CLUB
(Geckophonic)
    Είναι απλά μια γραφική φιγούρα στην Παράξενη πλευρά της Βρετανικής ηλεκτρονικής σκηνής; Ένας φαντασμένος μουσικός που ζει απομονωμένος στο εξοχικό του; Ένας γαλαζοαίματος αριστοκράτης της παλιάς καλής Μ. Βρετανίας των Λόρδων, του κυνηγιού της Αλεπούς, των βαλέδων και των μπάτλερ που πίνει από κάποιο νερό της Αθανασίας και περνά ώρες πολλές με τα μηχανηματάκια του παίζοντας και κυκλοφορώντας ότι του καπνίσει με κάποιο κόνσεπτ κάθε φορά;
    Ή μήπως...
    Ένας ταξιδιώτης παράλληλων συμπάντων; Ένα Φάντασμα παγιδευμένο στη δικιά μας χωροχρονική κορνίζα που απλά μας παρουσιάζει τη ζωή σε μια παράλληλη Βρετανία; Μήπως μιά ομάδα που καμουφλάρεται πίσω από τον κωδικό Ian Hodgson και τρομάζει τους απλούς ακροατές με ετήσιες κυκλοφορίες/ημερολόγια των δραστηριοτήτων τους.
    Ένα μεγάλο ευχαριστώ και αυτή τη χρονιά που η λέσχη MOON WIRING CLUB μας επέτρεψε να περιδιαβούμε τους ''Leporine Pleasure Gardens''.
    Αποκωδικοποιώντας τους τίτλους, βρίσκουμε έναν χάρτη με τις κυριότερες τοποθεσίες αυτών των παραφυσικών κήπων και μερικούς περίεργους θαμώνες τους που ζουν εκεί συνεχώς: ''Peripheral Peacock'', ''Virginia Creeper'', ''Perpetual Pavillion'', Corvus Whirl'', ''Compressed Elyzium'', ''Neon Silhouette Saloon'', Ariadne's Dreamhouse'' κλπ.
    Ασφαλής πλοηγός και dark companion η μουσική που ακούγεται από αυτό το πολυδιαστατικό άλμπουμ φαντασίας και ήχων: 
    Ρυθμική, σκοτεινή, μπλεγμένη με φασματικούς ήχους και ψιθύρους αλλόκοτους σίγουρα κλεμμένους από συνομιλίες φαντασμάτων, μια πραγματική μουσική πανδαισία καθώς αόρατοι κυκλοφορούμε μέσα σε αυτούς τους Κήπους. 
    Ενίοτε, σταματάμε στις πινακίδες για να δούμε το χρόνο: ''37 Days From This Point''  λέει στη μία, και αργότερα συναντάμε μια άλλη που γράφει: ''37 Years From This Point''...
    37 ΧΡΟΝΙΑ;
    Μετά ησυχάζω, κοιτώ δίπλα μου. Ο χρόνος όπως είναι φυσικό είναι συμπυκνωμένος εκεί, οπότε δεν ανησυχώ.
    Σε αυτούς τους κήπους η μουσική είναι ευχάριστη με το δικό της τρόπο, ακούγεται σαν σκοτεινή electro-lounge spacetronica για το Άγνωστο· ταυτόχρονα περιγράφει την κίνηση στους χώρους και προκαλεί συναισθητικά φαινόμενα για να συνηθίζουν οι συνάψεις στα νέα δεδομένα. Δεν γίνετα προσπάθεια αναγωγής σε τρισδιάστατα γήινα και ανθρώπινα μοντέλα. Ο κόσμος είναι αυτός που ακούς. Δεν θυμίζει, προϋπάρχει. Δεν μεταφράζεται σε γήινους τόνους. Δεν είναι παρά μια ακουστική παραίσθηση που όμως είναι πολύ πραγματική σε άλλες μυστικές συχνότητες. Απλά υπάρχει πλέον η τεχνολογία για να φτάσει στο κατώφλι ακουστότητας για εμάς τους πεπερασμένους Γήινους. Οδηγός μας επίσης είναι και αυτό που διαβάζουμε στο φυλλάδιο. Πρόκειται για ένα οδοιπορικό παλιότερου ταξιδιώτη σε αυτούς τους Εδουαρδιανούς Κήπους.
    Κυκλοφόρησε σε δύο εκδοχές. 22 αποσπάσματα σε cd και δύο περισσότερο συγκλονιστικά στη βινυλιακή έκδοση για τους πιο προχωρημένους. 
    Η βινυλιακή έκδοση δε, είναι περισσότερο ονειρική στα όρια του γλυκού εφιάλτη, περισσότερο σκοτεινή και αφορά θέσεις στον κήπο που κρύβουν τα δικά τους μυστήρια. 
    Σαν να μην έφταναν όλα τα υπόλοιπα μυστηριώδη που υπαινίσσεται η cd εκδοχή έχουμε και τα μυστήρια της ίδιας της εγκατάστασης. Θλιμμένες υπάρξεις που κυκλοφορούν πότε τα μεσάνυχτα του χρόνου των Κήπων και πότε μες στο περίεργο φως των ημερών (!), μοναχικές φιγούρες παραμιλούν και θυμούνται. Η μουσική είναι αδιευκρίνιστα ανατριχιαστική με όλες αυτές τις φασματικές φωνές που ακούγονται και προκαλούν μια άλλου είδους νοσταλγία.
     Είναι παράξενη, στοιχειωτική μουσική, είναι όμως και βαθιά ρομαντική με τον τρόπο της. Περιέχει και ήχους από τη cd εκδοχή αλλά κυρίως πρωτότυπους και η όλη αίσθηση είναι ακόμα πιο αλλόκοτη από του cd και είναι πη πιο στοιχειωτική κυκλοφορία απ' όσες έχουν ηχογραφηθεί ως τώρα σαν MOON WIRING CLUB
    Κυκλοφόρησε στον πραγματικό κόσμο στα τέλη του 2014 αλλά σίγουρα δεν έρχεται από το τώρα ή το χθες ή το αύριο. Και γι' αυτό όλες οι κυκλοφορίες από το club αυτό, πάντα ταιριάζουν στις κυκλοφορίες οποιασδήποτε χρονιάς. Αρκεί να υπάρχει η θέση ''07'' κάπου γιατί εκεί φαίνεται ( με εξαίρεση την πρώτη κυκλοφορία που μπήκε στις λίστες μας)  και να υπάρχει κάτι άλλο αντίστοιχο που θα μας φέρνει ο Servant Roberts στο δικό μας Σπίτι κάθε χρόνο να το αντικαθιστά. Μέχρι τώρα μόνο μια χρονιά άργησε η παράδοση (2013) αλλά του το συγχωρούμε.
    Η παράδοση συνεχίζεται και του χρόνου. Το Club κυκλοφορεί άλλη μια διπλή κυκλοφορία αυτές τις μέρες και το 2016 έχουν την ''07'' ρεζερβέ ακόμα και ο πραγματικός κόσμος να χαλάσει....
    Πριν διαβείτε αυτούς τους Κήπους όμως δείτε τα επόμενα βίντεο-ντοκουμέντα  για να μπείτε στο κλίμα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom