Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Everywhere At The End Of Time...



«Ο  The Caretaker πάσχει από Άνοια. Ξεκίνησε από το 1999, όταν ξέχασε για πρώτη φορά να πάει σε κοκτέηλ με τους φίλους του. Από τότε ζει και ξαναζεί, στο κεφάλι του, αγνοώντας την πραγματικότητα, τις μέρες που ήταν νέος και κορτάριζε νεαρές Αγγλίδες αριστοκράτισσες στα ballroom πάρτι της Βρετανικής αριστοκρατίας τη δεκαετία του '20. Ακούει τις μουσικές στο κεφάλι του περασμένες μέσα από την ηχώ της ολοένα φθίνουσας μνήμης του, με τα scratch από τους δίσκους στο γραμμόφωνο να ακούγονται σαν φωτιά από ξύλα στο τζάκι. Χαμογελάει.. Η ευφορία κατακλύζει την ψυχή του και κάπου ένα δάκρυ κυλά ενθυμούμενος θολά ένα άλλο χαμόγελο..
 Ο Leyland Kirby, ο νεότερος εγγονός του, ηχοερευνητής και πότης, αποφάσισε να τον βοηθήσει. Με σεβασμό και ακολουθώντας τις αντοχές του παππού The Caretaker, τον μετέφερε στο στούντιο του και κάθε μέρα «κατέβαζε» από το μυαλό του παππού ότι κυματομορφή έμοιαζε με ήχο.
Παράλληλα έπρεπε να τα ηχογραφεί για να τα ακούει καλύτερα ο παππούς. Ύστερα από πολλούς δίσκους μεταξύ 199-2012, ο παππούς άρχισε να βυθίζεται πάρα πολύ και να μην έχει επαφή παρά μόνο με εκείνη την όμορφη εποχή. Για τέσσερα χρόνια ο Leyland προσπαθούσε να του αποσπάσει κυματομορφές αλλά μάταια. Ώσπου μια μέρα σε μια μικρή ανάπαυλα, ο παππούς έγινε πιο χαρούμενος και ο Leyland ξεκίνησε δουλειά...
Πλέον ο παππούς εξασφάλισε άλλα τρία χρόνια μουσικής για να ακούει..
Το ταξίδι φτάνει στο τέλος του και ο παππούς The Caretaker πρέπει να χαμογελά μέχρι να γίνει αιθέρας ή να τον ανακαλύψουμε σε μια παλιά φωτο του 1920 ξαφνικά.» [απόσπασμα από το ημερολόγιο του ''Ηχητικού Ντετέκτιβ'']



Τέσσερα χρόνια μετά λοιπόν. O Leyland Kirby επιστρέφει με έξι άλμπουμ παρουσιάζοντας και πάλι μουσικές από έναν ευτυχισμένο αντίκοσμο. Έξι άλμπουμ που θα καλύψουν τρία χρόνια μέχρι το 2019, όπου τότε το project θα λάβει τέλος για πάντα.
Χωρίς τη συγκινησιακή φόρτιση των προηγούμενων η σειρά ''Everywhere At The End Of Time'' ξεκίνησε με το πρώτο μέρος ( και το ανάλογο και υπέροχο βίντεο) και αν σας κάνει να νοιώθετε όμορφα αυτό το νοσταλγικό συνοθύλλευμα παλιάς μουσικής με αντηχήσεις, φαντάσματα και θόρυβο τότε το πεντόλιρο που θα δώσετε για να αποκτήσετε και τα έξι μέρη, ξεκινώντας από το πρώτο μέρος και σταδιακά τα υπόλοιπα, δεν θα πάει χαμένο. 

 ''Everywhere at the end of time' is a new and finite
series exploring dementia, its advance and its totality.

Featuring the sounds from the journey The Caretaker
will make after being diagnosed as having early
onset dementia.

Each stage will reveal new points of progression,
loss and disintegration. Progressively falling further
and further towards the abyss of complete memory
loss and nothingness.

Viewing dementia as a series of stages can be
a useful way to understand the illness, but it is
important to realise that this only provides a rough
guide to the progress of the condition.

Drawing on a recorded history of 20 years of
recollected memories this is one final journey
and study into recreating the progression of
dementia through sound.'' 


http://thequietus.com/articles/20970-leyland-james-kirby-interview-the-caretaker


 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom