Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δια χειρός POIROT


Ο Poirot είναι και πάλι εδώ. Ένα χρόνο μετά το ''The Egyptian'' και έξι μήνες περίπου μετά τη συλλογή  ''A Letter From The 20th Century'' με ακυκλοφόρητα τραγούδια που είχε γράψει τον 20ο αιώνα, κυκλοφορεί αυτές τις μέρες και μέσα από την πολύ πλούσια σελίδα του στο bandcamp το νέο του άλμπουμ ''Five Little Songs'' με δεκάξι τραγούδια, ηχογραφημένα και ενορχηστρωμένα από τον ίδιο. 
Για άλλη μια φορά τα τραγούδια του Poirot ( Γιώργος Δημόπουλος) διακρίνονται για την κατακτημένη γνώση της Δυτικής τραγουδοποιίας και είναι συγκινητικό να ακούς τραγούδια που εμποτίζονται από τα καλύτερα στοιχεία του είδους, ανεπτυγμένα με ξεκάθαρη άποψη και έλεγχο. Υπάρχουν και μερικά τραγούδια- εκπλήξεις τόσο για το στυλ που μας έχει συνηθίσει, όσο και για την ασυνήθιστη,  για εγχώρια δεδομένα, απόδοση τους ( The Drunk Cabaret, Dick Is Smart, They're Changing Me Back, Tonight,  Village On The Moon για παράδειγμα) που ανανεώνουν την αισθητική παλέτα του Poirot και αυτόματα αναβαθμίζουν το άλμπουμ σαν το πιο ολοκληρωμένο και πλήρες από ότι έχει ηχογραφήσει, είτε μόνος του είτε με τα σχήματα που συμμετείχε.  
Κι επειδή είναι σπιτικές ηχογραφήσεις δε σημαίνει ότι ακούγονται lo-fi εκτός από κάτι φυσήματα και βουίσματα, αλλά αυτό οφείλεται στην φθηνή τεχνολογία και όχι στην παραγωγή που αυτή τη φορά είναι καθαρότερη από ποτέ.
Πάνω απ' όλα είναι η απλότητα, αυτή που με κερδίζει και πάλι περισσότερο στον Poirot
Απλότητα σε όλες τις πτυχές που καταφέρνει, χωρίς πολλές περιστροφές και στολίδια αλλά με ακρίβεια και πείρα, να γεμίζει τον ακροατή με συναισθήματα και θαλπωρή.
 Μια πολύ όμορφη βόλτα είναι αυτό το άλμπουμ. Στη μουσική που αγαπάμε. Στην ομορφιά και δύναμη των απλών και απέριττων συγχορδιών. Στην αγάπη για τη σωστή μουσική. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom