Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ride On...WOODEN SHJIPS offers V.

 
 
Οι WOODEN SHJIPS, είναι ένα σχήμα που αγαπά τα '60'ς και δεν το κρύβει. Στηρίζεται στα ηχοχρώματα της σκηνής, στους ρυθμούς της και στις μελωδίες της. Η σπονδυλική στήλη της μουσικής τους είναι οι μινιμαλιστικές ρυθμικές λεωφόρους του Kraut rock όπου εκεί επιβιβάζονται όλες οι ηλιόλουστες συγχορδίες και φωνητικά. Το αποτέλεσμα, είναι ένας προσωπικός, αναγνωρίσιμος ήχος που από το 2007 μέχρι το 2013 ήταν πάντα ευπρόσδεκτος και λόγω της σταθερότητας του μπορούσε κανείς να βασιστεί κανείς επάνω του για μερικές πολύ όμορφες ηλεκτρικές στιγμές, όπως μαρτυρούν άλλωστε και οι πολλές αναφορές του ιστολογίου στο παρελθόν.
Φέτος επιστρέφουν με το ''V.''. Στο ενδιάμεσο το θυγατρικό σχήμα του Ripley Johnson που έφτιαξε μαζί με τη σύντροφό του Sanae Yamada, οι MOON DUO, μονοπώλησαν το ενδιαφέρον όλων μας με την ανοδική του πορεία, όμως είναι αλήθεια, καθώς ακούμε το άλμπουμ εδώ και μέρες, ότι οι WOODEN SHJIPS μας είχαν λείψει.

Ο τίτλος σωστά υπονοεί ότι είναι ο πέμπτος δίσκος τους αλλά το χρωματιστό εξώφυλλο και το σχέδιο σε πρώτο πλάνο, δείχνει ότι το ''V.'' θέλει να είναι κάτι παραπάνω από μια απλή επιστροφή.
Τα τραγούδια του άλμπουμ γράφτηκαν το καλοκαίρι του 2017, εν μέσω πολιτικών αναταράξεων και πυρκαγιών στην Αμερική.

We had huge forest fires just outside of Portland
and there was intense haze and layers of ash in the city. I
was sitting on my porch every evening, watching ash fall
down like snow, the sky looking like it was on fire. It was
an apocalyptic feeling. Summer in Portland is usually
really chill and beautiful, and we were working on a ‘summer record,’ but the outside world kept intruding
on my headspace.” ( Ripley Johnson)

Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τι σημαίνει να χάνει κανείς την ηρεμία του το καλοκαίρι από πολύ δύσκολες καταστάσεις κατανοώ τα συναισθήματα του Johnson. Αλλά επειδή είναι παρεξηγήσιμη η δήλωση αυτή, να σας πω ότι κάθε άλλο παρά αδιάφορος παρέμεινε ο Ripley Johnson και τα υπόλοιπα μέλη. Η όλη κατάσταση μετέτρεψε την αρχική ιδέα ενός καλοκαιρινού δίσκου σε πρόταση αντίθετη στο θόρυβο, στην αρνητικότητα και γενικά σε όλες αυτές τις δυσάρεστες καταστάσεις.
Ακούγοντας το άλμπουμ καταλαβαίνει κανείς τις προθέσεις μέσα από επτά και πάλι μακροσκελείς συνθέσεις αλλά και τίποτα να μην γνωρίζαμε, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι τα τραγούδια αυτά δημιουργήθηκαν για κάθε είδος διαφυγής ή απάλειψης αρνητικής ενέργειας.
Κυριαρχεί μια ήρεμη αύρα ακόμα και στα πιο ρυθμικά τραγούδια τους ( Eclipse, Red Line, Golden Flower). Η παραγωγή, ενσυνείδητα στοχευμένη στην ''καλοκαιρινή χαλαρή αίσθηση'' πετυχαίνει ακριβώς το στόχο της. Ενσωματώνει τα αναγνωρίσιμα στοιχεία του ήχου του σε ένα ευρύτερα φωτεινό ηχητικό πλαίσιο.
Ο ηλεκτρισμός και η ένταση έχει υποχωρήσει αισθητά ενώ τα ηλιόλουστα ηχοχρώματα και οι χαλαρότεροι ρυθμοί δίνουν την καλοκαιρινή αίσθηση που θέλει το σχήμα αλλά ταυτόχρονα και μια κάποια αίσθηση ελευθερίας και ψυχικής ισορροπίας.
Το σχήμα ηχογράφησε κάτι που ακούγεται πολύ εύκολο για τα μέτρα του όμως τελικά πρόκειται για ένα άλμπουμ διαυγές, ξεκάθαρο και κατασταλαγμένο που μαρτυρά χρόνια εμπειρίας και ηχητικού προσανατολισμού.
Σε μια εποχή όπου οι ψυχικές εντάσεις και τα άγχη, οι πολιτικοκοινωνικές αναταράξεις και η πνευματική αθλιότητα υποδεικνύουν είτε έργα που ενσωματώνουν δημιουργικά το κλίμα ή είναι πλαστικά σκουπίδια για κατανάλωση και λήθη, το ''V.'' είναι η ήρεμη δύναμη που αντιστέκεται στην αρνητικότητα και επικαλείται το φως το Ήλιου για να βγούμε εκτός πλαισίου για καλύτερη θεώρηση και προσωπική ισορροπία. Δεν προσφέρει σωτηρία αλλά δουλεύει για αυτήν. Αν δεν θέλετε αυτό τον ''μανδύα'' παραμένετε στον πυρήνα του χαρακτήρα του σχήματος για όμορφη, ηλεκτρική μουσική με ταυτότητα και προσωπικότητα. Win win κατάσταση...

Κυκλοφορεί στις 25/5 από την Thrill Jockey Records


 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom