Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα χρονικά της ZRSHA;...MELENTINI & THE RUNNING BLUE ORCHESTRA, LIVE AT TEMPLE CLUB [16.05.2018]




« H ZRSHA για μένα, όταν ξεκίνησα να φτιάχνω τον δίσκο, ήταν και είναι η θεωρία μου για την ύπαρξη ενός πλανήτη όπου κατοικούν οι πιθανότητες που αιωρούνται για τους εαυτούς μας, μια υπαρξιακή αποκάλυψη δηλαδή πάνω στους παράλληλους κόσμους. Είναι ένα έργο έντονα ατμοσφαιρικό με πολύ πιο συγκεκριμένη φιλοσοφία απ' το προηγούμενο LP. Έχω χρησιμοποιήσει σύνθια και ηλεκτρονικά στοιχεία με minimal συμφωνικά μέρη αλλά η αίσθηση της ενορχήστρωσης είναι περισσότερο συμπαγής χωρίς τη δραματουργική διάθεση των προηγούμενων τραγουδιών μου.» [ROCKING.gr, 21.3.2017


Η Μελεντίνη, βρίσκεται στο προσκήνιο εδώ και πολλά χρόνια και είναι ήδη αρκετά γνωστή και αγαπητή στους κύκλους της Ελληνικής μουσικής σκηνής. Οι συνεργασίες της με διάφορα σχήματα και καλλιτέχνες ( THE BLUE SQUARE, THEODORE κλπ) καθώς και τo side project των SEQUENCE THEORY PROJECT άφησαν πολλά ενδιαφέροντα τραγούδια με το αποτύπωμα της προσωπικότητας αλλά και της αλλόκοτα όμορφης φωνής της.
Όμως οι ηχογραφήσεις κάτω από το όνομα της μας ενδιαφέρουν περισσότερο και ήδη υπάρχει εξέλιξη τόσο σε αισθητικό όσο και σε μουσικό ύφος. 
 Στο πρώτο άλμπουμ της ''Explosions Around, The Deset Inside'' (2013) τα τραγούδια συνδυάζουν όλα τα ''μετα-'' της folk, ambient, pop και jazz, παίρνοντας θέση (λόγω φωνής) εμποτισμένο από φθινοπωρινό ονειροπόλημα, σκοτεινότερη εκδοχή του χειμώνα, ενδοσκοπικότερη διεργασία. Προσπερνούσε όμως όλες τις επιρροές και έτρεχε χαλαρά στη διαμόρφωση ενός αυτόφωτου και προσωπικού στυλ που φάνηκε με το επόμενο ελληνόφωνο e.p. '' Λεωφόρος Εφιαλτών'' (2016). Ήταν τέσσερα μόνο τραγούδια ερμηνευμένα με αφοπλιστική ειλικρίνεια και ευθραυστότητα, καθαρή άρθρωση, συναισθηματική ένταση και ελάχιστη δόση χαριτωμένου σαρκασμού. Όχι άδικα το είχαμε κατατάξει στα είκοσι καλύτερα e.p. του 2016 και ίσως να ήθελα και άλμπουμ με τέτοια ποιητικά και αφοπλιστικά ειλικρινή τραγούδια.
Όμως και μετά από ένα ενδιαφέρον soundtrack ( για την ταινία ''Αφτερλωβ΄΄) που επιτελεί το σκοπό του σαν τέτοιο, επιστρέφει φέτος με το άλμπουμ που προετοίμαζε εδώ και ένα χρόνο. 


Το ''ZRSHA; Fundus Uterus'' είναι το καινούριο στάδιο εξέλιξη της μουσικής πορείας της.
Οι προθέσεις της, το γενικότερο πλαίσιο και το όραμα της είναι η μήτρα για μερικά πραγματικά καλοδουλεμένα τραγούδια που ξεχωρίζουν για την συναισθηματική τους ισορροπία, την ονειρική τους κατασκευή και την διάθεση να δώσουν στον ακροατή μια πολύ όμορφη αίσθηση καλωσορίσματος σε ένα περιβάλλον που συνδυάζει την ψυχική ισορροπία, την ελευθερία και την έλλειψη σκοταδιού. Ο φωτεινός κόσμος της ZRSHA είναι ένα μείγμα Παραδείσου, Νιρβάνα και Εμβρυακής ασφάλειας. Πολύ ειλικρινής για να τον πεις New Age όνειρο, αρκετά ευχάριστος για να τον κατατάξεις στους συνήθεις απόκοσμους και επικίνδυνους Γαλαξίες, είναι ένας πλανήτης όπου κάθε Γήινη έννοια που εμπλέκεται ( Έρωτας, Ύπαρξη, Συναισθήματα, Όνειρο, Φυσικά στοιχεία) αναζητεί το αρχικό της σημείο, είναι ένας μικρός πλανήτης που επιτρέπει κάθε ψυχή να αποβιβάζεται και να θεραπεύεται ή να νοιώθει την ξεχασμένη, από τα κελιά της μνήμης αλλά όχι της Ψυχής, κοσμική ζεστασιά της ύπαρξης πριν την Γέννηση.


Παίρνοντας σαν δεδομένο αυτό, καταλαβαίνετε τώρα γιατί το Temple δεν ήταν ένα Γήινο κλαμπ, η Μελεντίνη και οι THE RUNNING BLUE ORCHESTRA ονομαζόταν '' ZRSHA-ινή Διαστημική Ορχήστρα'' κι εγώ, που είχα δει την Γήινη ''Μελεντίνη'' μία και μόνο φορά, να στέκομαι στην πρώτη σειρά με τις αισθήσεις γλυκά αφυπνισμένες, παρακολουθώντας σε ένα ικανοποιητικά γεμάτο κλαμπ, την εξωτική νέα μορφή της-αλλόκοτη, γοητευτική και ευγενική- να εκπέμπει θερμά κύματα νηνεμίας με τη φωνή της σαν μία Οντότητα που αντιστέκεται στο Σκοτάδι με χαμόγελο και πλήρη διαύγεια κάνοντας το κόκκινο από τα νεύρα του για την πρόκληση.


Αν εξαιρέσουμε το άτυπα πρώτο μέρος όπου η εξαιρετική μπάντα της και η ίδια έπαιζαν παλιότερα τραγούδια είτε από το πρώτο της άλμπουμ είτε των SEQUENCE THEORY PROJECT είτε την καλύτερη εκτέλεση του ''Nightkisser'' των THE BLUE SQUARE, εκείνο στο οποίο πρέπει να σταθούμε είναι η παρουσίαση του ''ZRSHA; Fundus Uterus''.
Η λιτή, διακριτική αλλά και χαρακτηριστική διακόσμηση της σκηνής με τις ledoταινίες έδινε ένα απόκοσμο αλλά ταυτόχρονα φιλικά εξωτικό χαρακτήρα. Ο ήχος ήταν σε εξαιρετικά επίπεδα διαύγειας και μετά το ελαφρύ trip hop /downtempo/ jazz κλίμα ήρθε η πραγματικά σημαντική στιγμή για την οποία τουλάχιστον εγώ έκανα ολόκληρο διαγαλαξιακό ταξίδι.


''Καλώς ήλθατε στον πλανήτη ZRSHA!!'' μας ανήγγειλε η Μελεντίνη η οποία ήταν βαμμένη όσο χρειαζόταν για να φαίνεται εξωτική αλλά όχι υπερβολική, το πρόσωπό της ήταν καλυμμένο με glitter (αστρόσκονη στο μυαλό μου εκείνη τη στιγμή), είχε οξυζεναρισμένα, φουσκωμένα μαλλιά ( μάλλον μόδα σε εκείνο τον πλανήτη) και με ενδυματολογικό κώδικα μάλλον ασύμβατο αλλού.


Ξεκίνησαν να παίζουν τα τραγούδια του άλμπουμ και μου φάνηκε ότι τα έπαιζαν καλύτερα ή μάλλον πιο άμεσα και κατανοητά. Άμεσα εμφανίστηκαν όλες οι αρετές τους και φάνηκε ξεκάθαρα πόσο διαφορετική πλέον ήταν η Μελεντίνη του Γήινου έτους 2018 από το παρελθόν της. Ας πούμε ότι αυτή η εμφάνιση έδειξε ξεκάθαρα τη μετάβαση σε μια αναβαθμισμένη σφαίρα αισθητικής.
Ισορροπία, αρμονία, ευγένεια, υψηλή ποιότητα, ένα άσπιλο σχεδόν μείγμα ηλεκτρονικής και ακουστικής μουσικής που ξέφυγε από την παλιά ύπαρξη και μεταμορφώθηκε σε ένα άλλο είδος που ξεκινά μόλις τώρα την πορεία προς την κορύφωση του.


Η εκτέλεση του ''Asana/Metamorphosis'', του πιο εμβληματικού τραγουδιού του άλμπουμ ήταν η κορύφωση και η επιθυμία μου για το μέλλον των αναζητήσεων της. Ειδικά αυτή η σύνθεση ξεχωρίζει από έτη φωτός μακριά και υποδηλώνει μοναδική συνθετική έμπνευση και ιδιοσυγκρασία.
Εν τέλει, μας κέρδισε η Μελεντίνη. Παρακολουθώ περιφερειακά την πορεία της, θαυμάζω την εξέλιξη της αλλά πλέον μετά από αυτό το άλμπουμ και εμφάνιση της μπορώ να πω με σιγουριά ότι θα έχει την αμέριστη προσοχή μου σε ότι και να ηχογραφήσει από δω και στο εξής. 


 Setlist:



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom