Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Tropical Fuzz: Brazilian Guitars 1988-2018


Η Midsummer Madness ξεκίνησε σαν fanzine το 1989 στο Niterói, της πιο πλούσιας συνοικίας του Rio De Janeiro στη Βραζιλία, από τον δεκαεξάχρονο Rodrigo Lariú. Το 1991  μαζί με τα τεύχη ξεκίνησαν να κυκλοφορούν και κασετοσυλλογές, το 1994 το φανζιν μετατράπηκε σε εταιρεία κυκλοφορώντας σε κασέτα την πρώτη κυκλοφορία των DRIVELLERS και το 1997 ξεκίνησαν να κυκλοφορούν δίσκους σε cd. 
Από τότε και μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 153 EPs, 58 albums and 43 singles από εκατό και παραπάνω σχήματα και καλλιτέχνες από τη Βραζιλία, την Αργεντινή ( δύο καλλιτέχνες) καθώς και μια συλλογή των ειδώλων τους και Βρετανών indie rockers THE TELESCOPES.

Χαρακτηρίστηκαν σαν « κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που ονειρεύτηκαν ότι θα γινόντουσαν πετυχημένοι στο Λονδίνο» από τις πρώτες του κιόλας κυκλοφορίες. 
Μάλιστα δύο από τα σχήματα που προωθούσαν ( THE CIGARETTES και PELVS), δεν τους επετράπη η συμμετοχή στο Abril Pro Rock φεστιβάλ του 1998 στο Paulo με την δικαιολογία ότι τραγουδούσαν στα Αγγλικά. Βλέπετε τα «πλουσιόπαιδα» αγαπούσαν πολύ τη Βρετανική σκηνή περισσότερο από τη Samba, τη Bossa Nova, τη Batucada ακόμα και την Τροπικάλια της πατρίδας τους και κυκλοφορούσαν οτιδήποτε Βραζιλιάνικο ηχούσε σαν c86, Creation, My Bloody Valentine, new wave, χωρίς όμως να λείπουν και σχήματα με Βραζιλιάνικες επιρροές μέσω του STEREOLAB και τροπικάλια φίλτρου, χωρίς θερμή υποδοχή από το Βραζιλιάνικο μουσικό κατεστημένο.

 Το 2017 μετακόμισαν στο Λονδίνο. Κατά κάποιο τρόπο οι επικριτές τους είχαν δίκιο;

Να τι γράφουν οι υπεύθυνοι της εταιρείας:



« This is not a success story. We are not in London looking for recognition. We will keep on putting out music that we love and maintaining a 30 year catalog with a thousand of songs because it’s in our blood...»

« We are always pissed off when people deny our Brazilianess. What's wrong with living in Rio de Janeiro and falling in love with Μy bloody Valentine rather than Caetano Veloso? Yes, we like Mutantes but we still think that Velvet Underground is miles better ...»


Φέτος για να γιορτάσουν τα 30 χρόνια ύπαρξης τους και να γίνουν ακόμα περισσότερο γνωστοί στους «gringos» ανά την υφήλιο, κυκλοφορούν την επετειακή συλλογή "Tropical Fuzz: Brazilian Guitars 1988 – 2018".

Περιλαμβάνει όλα τα σχήματα που έχουν ηχογραφήσει κάτω από την ετικέτα και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να σχηματίσετε μια πλήρη εικόνα του μουσικού φάσματος που καλύπτουν, πριν προχωρήσετε σε ανελέητο κατέβασμα των κυκλοφοριών τους.

22 σχήματα περιλαμβάνει η Cd εκδοχή που τιτλοφορείται: "Tropical Fuzz: Brazilian Guitars 1995 – 2018" αλλά αν κατεβάσετε τη συλλογή (από το bandcamp) είτε παραγγέλνοντας το cd είτε πληρώνοντας ότι επιθυμείτε, θα σας αποκαλυφθούν άλλα 28, σύνολο 50 σχήματα και καλλιτέχνες που τραγουδούν στα Αγγλικά συνήθως αλλά και στα Βραζιλιάνικα. Οι συνθέσεις με τις οποίες εκπροσωπούνται τα σχήματα είναι χαρακτηριστικές του ήχου τους και θα εκπλαγείτε πόσο ποιοτικές ακούγονται.

Το μόνο τους ελάττωμα είναι οι εμφανείς αναφορές και επιρροές αλλά παραβλέποντας αυτό οι ηχογραφήσεις τους ακούγονται φρέσκες και ευχάριστες ακόμα και αν θυμίζουν της εποχές που ηχογραφήθηκαν (τα περισσότερα είναι της παρούσας δεκαετίας). Σε γενικές γραμμές πρόκειται μια πολύ ευχάριστη συλλογή που διακατέχεται από νοσταλγία, καλό γούστο και μια κάποια αίσθηση αθωότητας.

Ακολουθεί η λίστα των τραγουδιών της συλλογής (παρά μία λόγω δικαιωμάτων) όπως την έχουν αναρτήσει στο Spotify και εδώ βρίσκετε πληροφορίες γιά κάθε σύνθεση στα Πορτογαλικά (το google translate βοηθάει).

Απολαύστε τη:


 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom