Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΕΛΑΝΑ


Η εβδομάδα που μας πέρασε είχε μια αρκετά νοσηρή Πανσέληνο. Φυσικά αυτό πιστεύουν αστρολόγοι, ψυχικοί, μέντιουμ, χαρτορίχτρες κλπ. Μια σωστή ανάγνωση των σημείων εδώ και πολύ καιρό θα έπρεπε να μας είχε δώσει τη δύναμη ως μάζα και ως μονάδες να πράξουμε κατάλληλα. Από τα εδώ και χρόνια υπερφορτωμένα ράφια που στέναζαν επι χρόνια από το βάρος βινυλίων και στο τέλος δεν άντεξαν μέχρι την οργή να γίνεται μανία και την κανιβαλοποίηση της μάζας αλλά και αυτών που νομίζουν ότι το να ψάχνεις για μάρτυρες είναι σαν να προωθείς προϊόντα, ήταν μια διαδρομή απραξίας με κατάληξη ακόμα πιο προβλέψιμη. Δηλαδή δεν χρειαζόμασταν χαρτορίχτρες να μας προετοιμάσουν για το τσουνάμι δυσαρμονίας που βιώνουμε ακόμα αυτή τη βδομάδα. Είναι απλά payback time και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Όμως η εβδομάδα αυτή δεν έφερε μόνο δυσάρεστα pay back και ασυνήθιστα για το γεωγραφικό μήκος και πλάτος καιρικά φαινόμενα. Έφερε και τη νέα συλλογή της Nutty Wombat.

Μας είχαν προετοιμάσει από το καλοκαίρι για αυτή. Ξέρουμε πλέον ότι η κάθε κυκλοφορία της εταιρείας αυτή τα τελευταία χρόνια έχει το δικό της ξεχωριστό ενδιαφέρον. Άρα πριν ακούσω ακόμα τη συγκεκριμένη συλλογή ήμουν σίγουρος ότι τα παιδιά δεν θα κυκλοφορούσαν κάτι πρόχειρο.

Η συλλογή λοιπόν ονομάζεται, κατά διαβολική σύμπτωση ή μάλλον κατά ένα αρμονικό αντίμετρο στην δυσαρμονία, ΣΕΛΑΝΑ. Περιλαμβάνει δέκα συνθέσεις από νέες και ελπιδοφόρες καλλιτέχνιδες που αναπνέουν, ζουν και δημιουργούν μέσα σε αυτό το βόρβορο καπιταλισμού, υποκρισίας και κακομασημένης προοδευτικότητας που βρωμά ανενόχλητος σε αυτή τη χώρα.

Τέσσερεις από αυτές, η Yorgia Karidi, η Soannefair, η Σοφία Τούμπουρα και η Venus Volcanism έχουν τιμήσει το Σπίτι στο παρελθόν και οι συμμετοχές τους συγκαταλέγονται στις κορυφαίες της συλλογής. Οι υπόλοιπες έξι, με εξαίρεση τη Spivak μου είναι σχετικά άγνωστες αλλά οι συνθέσεις με τις οποίες αντιπροσωπεύονται στη συλλογή διακατέχονται από το πνεύμα του διαφορετικού, και του ασυνήθιστου.

To ''Emotional Disorder'' της Venus Volcanism είναι μια ονειρική dark wave electrωδία που σκιαγραφεί μέσα από παλλόμενους συνθετητές ακρίβειας την μελαγχολία, την απόγνωση και την επιθυμία, τρία δημιουργικά συναισθήματα που κάτω από το ταλέντο της Ρένας Ρασσούλη, ενώνονται σε ένα από τα καλύτερα instrumentals που έχω ακούσει φέτος.

To ''Skales Ke Bales'' ( Σκάλες και μπάλες) της Yorgia Karidi (Γεωργία Καρύδη) είναι ένα απολαυστικό σλάλομ της καλλιτέχνιδας μέσα από dub, ambient, electro πίστες και φωνητικές ψαλμωδίες. Ένα μικρό ψηφιδωτό ηχοχρωματικών διακυμάνσεων αρκετά ελκυστικό.

Το ''Break_n_exxxiit'' είναι μια αρκετά απολαυστική, ελαφριά και δροσερή άποψη για το seapunk που δείχνει τις δυνατότητες της Soannefair για μουσική με αρκετή φαντασία και ανοιχτών αντιλήψεων.

Το ''SpaceTribesAdoreEarthlyDancesVol.2'' της ξεχωριστής Sofia Touboura, κλείνει το μάτι στους RESIDENTS και με αρκετή φαντασία και διάθεση για παιχνίδι δημιουργεί ένα αλλόκοτο, γοητευτικό χιτ που προορίζεται για κοσμικές πίστες Φυλών, μακριά από τη μπόχα των νεφελωμάτων που ζουν. Ήδη είναι νο.1 στον Πλούτωνα...

Το ''Lubna'' της Corniza, είναι ένας αναλογικός παράδεισος. Συμπλέει με τη νεώτερη Φυλή μουσικών που λατρεύουν τον ονειρικό, σκοτεινό αναλογικό ήχο και δημιουργούν τη δικιά τους ηλεκτρονική Μυθολογία. Είναι από τα πλέον αγαπημένα μου σε αυτή τη συλλογή.

Το ''Cryst'' της Saber Rider ανοίγει πολύ όμορφα τη συλλογή καθώς μας υποδέχεται στα σύννεφα. Ambient κλασσικής κοπής / άσκηση σε σύννεφα και νεφελώματα με ιδιαίτερη κλίση στους διάττοντες αστέρες.

Το ''Nocturnal Disruption'' της NatCase είναι καθαρά Νυχτερινή μουσική. Υποβλητικό και οικείο σαν ξάστερη νύχτα, μυστηριώδες και ψυχρό είναι υποψήφιο για ηχητική κάλυψη σκοτεινών οραμάτων και εικόνων.

Το ''Sec'' της Spivak, φέρνει τη ηλεκτρονική δροσιά των ' 90'ς. Ηδύποτα synth σφηνάκια και δροσερά, χαμηλότονα ρυθμικά κοκτέηλ για μια όμορφη ψευδαίσθηση που κρατά μόλις 4':11''.

Τέλος τα ''Serialism'' και ''Let's Go Home'' των Marcel Dune και Love Beverly διακρίνονται για τους συνδυασμούς φωνής, εφφέ και ρυθμικών μοτίβων. Αρκετά εγκεφαλική προσέγγιση το πρώτο, περισσότερο συναισθηματικό το δεύτερο είναι οι δυο πιο πειραματικές συνθέσεις της συλλογής.

Καμμία επιλογή λοιπόν τυχαία. Προσεγμένη ηχητική ποιότητα, ήχος που προέρχεται από νεαρές καλλιτέχνιδες που σχηματίζουν την αφρόκρεμα σιγά σιγά της ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα.

Για άλλη μια φορά η Nutty Wombat μας κάνει να αισθανόμαστε αισιόδοξοι σχετικά με την καλή πορεία της ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα με τις κυκλοφορίες της φέτος.

Η ΣΕΛΑΝΑ κυκλοφορεί σε κασέτα και ψηφιακή μορφή. Επίσης μη χάσετε το πάρτυ για την κυκλοφορία της συλλογής αυτή την Κυριακή 29.9.2018 στο Habeat

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom