Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music that mattered_The 2020 Annual report_Phase 1_120 Albums_ 10

 


10. Silver Ladders – MARY LATTIMORE (Ghostly International)

Η Mary Lattimore είναι η αρπίστρια της καρδιάς μας. Δεν θα υπήρχε περίπτωση να μην είχαμε άλμπουμ της εκτός λίστας και μάλλον το ξέρετε. 

 Το 'Silver Ladders''  έχει και ένα παραπάνω ατού. Τον Νeil Halstead των SLOWDIVE στην παραγωγή. Ατού γιατί διαπιστώνουμε μια περισσότερο φωτεινή και πιο πλούσια ενορχήστρωση. Ο Neil Halstead δεν είχε ποτέ ηχογραφήσει άρπα αλλά κατάφερε να πλαισιώσει αλλά και να ενισχύσει τα ηχοχρώματα της με φθηνά συνθ και κιθάρα, τοποθετημένα σε σωστή απόσταση πίσω από την άρπα αλλά τόσο όμορφα δεμένα με τον ήχο.

Ατού γιατί η Mary Lattimore έχει ταλέντο στο να συνεργάζεται και να παράγει κομψοτεχνήματα. Φέτος είχε κάποιες πολύ όμορφες μουσικές συνεργασίες αλλά τελικά το ''Silver Ladders'' είναι αυτό που υπερισχύει.

Ατού επειδή ο Neil Halstead της πρόσφερε ένα διαφορετικό περιβάλλον για ηχογράφηση και έμπνευση (στο στούντιο του Halstead, σε ένα παλιό αεροδρόμια στην πόλη Newquay της Κορνουάλης).

Οι αναμνήσεις της:

« the Cornish landscape, the hotel from the movie The Witches, the cream tea, winning the pub quiz, the Sunday Roast, the ghosts of all of the surfers who had died in the wild waves, the night walks to the top of the hill to see the moon shining on the water…” ενέπνευσαν για συνθέσεις, στις οποίες υπάρχει

«αντίθεση ανάμεσα στα σκοτεινά χαμηλά και στα αστραφτερά ψηλά. Η θλίψη και η λάμψη, τα αντίθετα, μια ζωντανή πόλη για σέρφινγκ που το χειμώνα είναι κάπως βροχερή, άδεια και ήσυχη»

Είναι ο δίσκος που μου αρέσει περισσότερο από οτιδήποτε έχει κάνει ως τώρα. Ένα ηχητικό ποίημα ακούγεται εσωστρεφές αλλά όχι απομονωμένο και αποκομμένο με τη Φύση. Είναι η ευαισθησία της δημιουργού, λεπτή και συναισθηματική όσο οι ήχοι που βγαίνουν από την άρπα της. Σαράντα λεπτά ακρόασης μετά όλες οι εντάσεις του κόσμου φαίνονται ασήμαντες μπροστά στο μουσικό πέπλο που τις κρατά μακριά και έχει σύμβολο μια Άρπα.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom