Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music that mattered_The 2020 Annual report_Phase 1_120 Albums_6

 


6. Heaven To A Tortured Mind - YVES TUMOR  (Warp)



Η μουσική του Sean Bowie, από τις πρώτες του ηχογραφήσεις μέχρι την τωρινή του, είναι ένα εξελικτικό zoom out. Από τις αφηρημένες συνθέσεις των πρώτων του άλμπουμ μέχρι τις στέρεες και συγκεκριμένες του φετινού.

Αν στο ''Safe In The Hands Of Love'' (νο.2, 2018) πρωτοακούσαμε μια εκθαμβωτική σχεδόν αλλαγή σε ένα πολυσχιδές μετα-φανκ, μετα-ποπ, μετα- ή και -ποπ οτιδήποτε, στο ''Παράδεισος Για Ένα Βασανισμένο Κεφάλι'' ανακατεύει την τράπουλα και πάλι, ο φακός κάνει άλλο ένα εντυπωσιακό zoom-out και αποκαλύπτεται ένα άλμπουμ που συναγωνίζεται μόνο το μουσικό εξελικτικό μοντέλο του Yves Tumor αλλά ταυτόχρονα χαμογελά ειρωνικά σε όλα τα ποπ άλμπουμ που θεωρήθηκαν ότι έπρεπε να παγιωθούν στην πρώτη θέση των προτιμήσεων. Τα τραγούδια του διαθέτουν ευφάνταστες ενορχηστρώσεις, με γραμμικά ρυθμικά στοιχεία αλλά και ανισόπεδες μελωδίες, χαοτικές στρώσεις κάτω από τις μελωδίες αλλά όχι ώστε να πνίγονται τα ποπ στοιχεία μέσα τους. Το άκουσμα είναι ασυνήθιστο αλλά ταυτόχρονα οικείο. Υπάρχουν αρκετά πράγματα να ανακαλύψει κάποιος αλλά η βασική γραμμή που μένει είναι αυτή που κερδίζει τις εντυπώσεις.

Περιλαμβάνει ηχητικά θραύσματα από hard rock (Uriah Heep) μέχρι και από το Metal Gear Solid αλλά δεν είναι πνιγμένο στα σάμπλ. Η γαρνιτούρα είναι όση χρειάζεται για να τονίσει τις μετα-A.R.KANE μελωδικές εκφράσεις και την χαλαρή ερμηνευτική ικανότητα του καλλιτέχνη. Περιλαμβάνει ένα από τα ωραιότερα ερωτικά τραγούδια της χρονιάς (Kerosene) που προέρχεται από άλλες δεκαετίες αλλά όπως και οι υπόλοιπες συνθέσεις η αύρα του παρελθόντος υποχωρεί στην ηχητική φρεσκάδα και στην ολοένα και πιο ελαστική και διαμορφωμένη άποψη του καλλιτέχνη για τη μουσική του σήμερα.

Το ''Heaven To A Tortured Mind'' θα μπορούσε να ονομάζεται ''ΜetaMusic For A New Century''. Είναι το φανκ που μου αρέσει να ακούω, η σόουλ απαλλαγμένη από τη μαρμελάδα, η ποπ που πλέει στην τρικυμία, το new wave χωρίς τη μαυρίλα και ίσως να οδηγηθώ σε ακραίες μεταφορές οπότε ας αρκεστούμε ότι ο δίσκος είναι πραγματικά ένα διαμάντι που δικαίως είχε κριτική αποδοχή αλλά σίγουρα όχι αυτή που του αρμόζει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom