Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music to care for_The 2021 Annual Report_Phase 1_Records to care for_part 7_31-35


Σήμερα 31-35 με τους τακτικούς θαμώνες τα τελευταία χρόνια και δύο πολύ γερές νέες εισόδους.... 

31.Lost Themes III: Alive After Death - JOHN CARPENTER (Sacred Bones) 


Είναι κάτι ψυχρά βράδια που διαπερνούν ακόμα και τα πιό ζεστά σπίτια. Είναι κάτι βράδια που το σκοτάδι είναι ένας βελούδινος φίλος που πλαισιώνει το πεδίο των υπαρξιακών σου μαχών ή ακόμα και τις απόλυτης αδράνειας. Είναι η ώρα που οι μουσικές ίσως να χρειάζεται να ακούγονται σαν το
Lost Themes III. Ο μεγάλος μάστορας έχει την κατάλληλη μουσική για σένα με τις έντονες και απλές μελωδίες που κορυφώνονται με '80΄ς χεβιμεταλικά ξεσπάσματα και μετά σβήνουν αριστοκρατικά σαν την αποχώρηση των πλασμάτων της νύχτας όταν βλέπουν το γλυκοχάραμα. Εννοούμε να ακούμε τη μουσική του πιό ολοκληρωμένου, υποβλητικότερου αλλά ταυτόχρονα ρομαντικότερου άλμπουμ του μεγάλου καλλιτέχνη στα πιo σκοτεινά μέρη, στις πιο σκοτεινές φάσεις για πολύ καιρό ακόμα. 


32.Θόρυβος - MECHANIMAL (Inner Ear)


« Η αλληλεπίδραση λειτουργεί σαν ένας κοινός οργανισμός όπου οι τρεις προσωπικότητες δημιουργούν ένα κοινό όραμα που με κέντρο την ποίηση, περιγράφουν μία προσωπική και κατατοπιστική ακτινογραφία της σκληρότητας και της τοξικότητας του περιβάλλοντος και αναζωπυρώνουν νοσταλγικές αλλά πικρές εικόνες για χαμένες αξίες, με την αξιοπρέπεια και ειλικρίνεια της νηφάλιας και διεισδυτικής περιγραφής χωρίς μεγαλοστομίες και μαζικοποιημένα σλόγκαν, χωρίς ερμηνευτικές φιοριτούρες και μελόδραμα, χωρίς μουσική που λειτουργεί σαν συνοδεία αλλά μεταμορφώνει και ενισχύει ερμηνεία και στίχους.»

Η εξέλιξη ή ακόμα και παράκαμψη δηλώνει καλλιτεχνική ανησυχία και μάχη με το δαιμόνιο της ανυπαρξίας αλλά και της συνήθειας...
 Η ποίηση ζωντανεύει μέσα από τις μηχανές αλλά δεν θα ήταν τίποτα αν δεν υπήρχε και η κατάλληλη φωνή για να τους εκφέρει....
Αυτός ο «Θόρυβος» οξύνει τις αισθήσεις, γειώνει κάθε λογική.... 
 


33. On All Fours - GOAT GIRL (Rough Trade)

 
Θα ομολογήσω ότι δεν ήμουν και τόσο φαν της μπάντας στο πρώτο τους άλμπουμ. Και το ''On All Fours'' μου πήρε μήνες μέχρι να το ακούσω προσεχτικά. Να φανταστείτε ότι πέρυσι αγνόησα το πρώτο σίνγκλ από κει το οποίο μάλιστα θα μπορούσα άνετα να το κατατάξω στα αγαπημένα μου, αν του έδινα τη δέουσα προσοχή. Στο τέλος του χρόνου  χρειάστηκε μία μόνο προσεκτικότερη ακρόαση για να παρασυρθώ με το πόσο ανοιχτόμυαλο σχήμα ακούγεται, πόσο καλά συνδυάζει τάσεις 40 χρόνων ανεξάρτητου ροκ σε ένα ενιαίο και ισχυρό ηχητικό αποτέλεσμα που ανανεώνει το είδος. 
Τα τραγούδια έχουν πολιτικοκοινωνικούς στίχους αλλά θα παραμείνω στην μουσική δομή, στην ευχαρίστηση να ανακαλύπτω καινούριους συσχετισμούς και ποιοτικές σταθερές με κάθε άκουσμα και σε αυτό βοήθησε όχι μόνο το ταλέντο και το δέσιμο των τεσσάρων μελών του σχήματος αλλά η συμβολή του παραγωγού της χρονιάς, Dan Carey, που αξιοποίησε τον ήχο τους στο έπακρο και πλέον θα έχουμε να περιμένουμε από αυτές περισσότερα στο μέλλον.




 34.Subconciously - BLACK COFFEE (Ultra)


Οι νοτιοαφρικάνοι καλλιτέχνες είχαν την τιμητική τους φέτος. Το amapiano είναι η χορευτική τάση που μας «τίναξε» όταν θέλαμε χορό φέτος και ήταν μια πολύ ωραία αντίστιξη με το γραφικό τραπ και τα αδιάφορα χιπ όχι και τόσο χοπ που υπήρχαν τριγύρω. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που έστρεψε τα αυτιά μου προς τα εκεί κάτω αυτή τη χρονιά. Είδατε πριν την αναφορά μας στους θρύλους BLK JKS να επιστρέφουν με ένα καινούριο ορόσημο άλμπουμ για το Νοτιοαφρικάνικο ροκ και τώρα έχουμε το φετινό άλμπουμ ενός αρκετά γνωστού στο club κύκλωμα dj και παραγωγό.Ο Black Coffee κατά κόσμον Nkosinathi Innocent Sizwe Maphumulo, σε σύγκριση με τη νέα γενιά της ηλεκτρονικής Ν. Αφρικής είναι βετεράνος, περισσότερο mainstream και περισσότερο Δυτικός.Το φετινό πέμπτο του άλμπουμ, περιλαμβάνει τραγούδια που αισθητικά, ακουμπούν γερά στη δεκαετία του '90 και '00. Όμως είναι πολύ φροντισμένα, με τις σωστές διάρκειες και με συμμετοχές που βγάζουν όλα τα θετικά τους στοιχεία και το ταλέντο τους.Το συναίσθημα είναι αυτό που διαφοροποιεί το ''Subconsiously'' από το σωρό του εμπορικού house και σόουλ. Αποτελείται από συνθέσεις με διακριτές μελωδίες και στρωμένη παραγωγή, είναι περισσότερο εσωστρεφές και πιο ονειρικό για πίστες, όμως στέκεται σαν την τέλεια απόδοση του soul house στην εποχή μας. Κάθε ραδιόφωνο σε προηγούμενες δεκαετίες θα εγκληματούσε αν δεν είχε στις playlist του τα τραγούδια αυτά όμως και το 2021, ακούγονται και ξεχωρίζουν για την ομορφιά που εκπέμπουν...






 35. Afterglow - MARVA VON THEO (Wave_Shades Of Sound)


«Τα έχετε ακούσει λοιπόν (τα τραγούδια προ-ακρόασης), έχετε διαβάσει γι' αυτά σε διάφορα ιστολόγια και ιστότοπους και σίγουρα σας άρεσαν αν ακολουθείτε τη μουσική οδό στην οποία βαδίζει και το Αθηναϊκό ντουέτο. Noir pop και πάλι που επεκτείνεται ακόμα περισσότερο σε ένα συνεκτικό ηχητικό οικοδόμημα που έχτισε με μαεστρία ο Θοδωρής και που αναδεικνύει και αναδεικνύεται από τους εξαιρετικούς στίχους και την εξαιρετική ερμηνεία της Μάρβας. Αποτέλεσαν καλούς προπομπούς για το άλμπουμ αλλά υπάρχουν και άλλα επτά που έχουν το ίδιο επίκεντρο και θα τα θυμάστε εξίσου για την κομψότητα, το noir περιβάλλον τους, την πληρότητα τους ως συνθέσεις και τη συναισθηματική διαύγεια τους».
Το άλμπουμ αυτό έχει ιστορία. Ήταν έτοιμο πέρυσι αλλά η έλλειψη εταιρείας για να το κυκλοφορήσει το πήγε αρκετά πίσω. Ωστόσο τέλος καλό όλα καλά. Το άλμπουμ έχει ήδη ακουστεί πολύ από Το Σπίτι και έχει γράψει τη δικιά του ιστορία εδώ. Τα τραγούδια αποτελούν παραδείγματα εξαιρετικής δομής με ποπ αισθητική, ακούγονται μετά από μήνες το ίδιο εξαιρετικά και αυτό που χρειάζεται είναι περαιτέρω αναγνώριση. Το ντουέτο θα έλεγα ότι είναι από τα πιο σκληρά εργαζόμενα στο χώρο εδώ στην Ελλάδα προσπαθώντας μόνο του να χτίσει τη φήμη του και ότι έχει καταφέρει το έχει κάνει χωρίς υποχωρήσεις στην αισθητική του ή κάτι. Το ''Afterglow'' έχει την λάμψη ενός σπουδαίου ποπ δίσκου που αξιοποιεί την Ευρωπαϊκή μουσική του ταυτότητα, εξαργυρώνει την τεχνογνωσία και την εκπαίδευση των μελών του και δημιουργεί ένα dark wave pop προηγούμενο, για τα επόμενα που θα έρθουν...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom