Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Reload XIII

 


Η δεκαετία του ’20 είναι μια τραυματική δεκαετία. Έως σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο δεν έχει υπάρξει ούτε μία στιγμή για την οποία κανείς θα μπορούσε να πει με άνεση ότι είναι φωτεινή ή αισιόδοξη. Οι μόνες χαρές ανάμεσα σε πολλές αναταράξεις, πολλές αλλαγές που γίνονται και πάλι χωρίς να τις ελέγχουμε, πολλή υποκρισία και μισανθρωπία είναι κάποιες σποραδικές στιγμές έξαψης από την Τέχνη όταν δεν χρησιμοποιείται για προώθηση διαφόρων μορφών «ατζεντών» όλων των αποχρώσεων στην καλύτερη ή στην υπερπροβολή του εαυτού είτε σαν τρολ είτε σαν TikTok περσόνα είτε σαν μονόφθαλμο influencer σε εκατομμύρια αποδέκτες «τυφλούς» από επίγνωση, γνώση και ευαισθησία, στην χείριστη. Παρακολουθούμε την πολιτική να έχει μετατραπεί σε reality show, στην ουσία τα μητρικά reality καθοδηγούν εδώ και δύο δεκαετίες την πλειοψηφία της δυτικής κοινωνίας και την έχει «εκπαιδεύσει» πως να μιλά, πως να συμπεριφέρεται, πως να ζει σε ένα διαστρεβλωμένο περιβάλλον όπου βασικές έννοιες έχουν αποδομηθεί από την πρωτότυπη έννοια τους σε κάτι που βολεύει όλους τους κενόδοξους, τενεκεδένιους ανθρώπους που λατρεύουν το εφήμερο, το εύκολο και την περαστική μόδα.

Δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης πλέον να ασχολείται ή να προβληματίζεται για την Τέχνη ή την καθημερινή του ζωή πλέον, αφού ζει σε preset ρυθμίσεις από τις οποίες δεν μπορεί, δεν θέλει και εν τέλει απαγορεύεται να παρακάμπτει. Ωστόσο αυτό κάποια στιγμή θα σταματήσει. Αυτοί που μας έχουν «προγραμματίσει» και πλαισιώσει» θα ξεπεράσουν το όριο ημιμάθειας, εξουσίας που τους αναλογεί. Τότε θα μιλήσουμε περισσότερο. 

Προς το παρόν, επαναφορτίζουμε τις λίστες μας για τον 13ο κύκλο διαδικτυακών εκπομπών με αυτό το mixtape. Περιλαμβάνει δεκαοκτώ τραγούδια από καλλιτέχνες που φέτος έκαναν αισθητή την παρουσία τους είτε σαν νεοφώτιστοι, είτε σαν αναγεννημένοι, είτε σε νέα δημιουργική τροχιά. Από τραγούδια που συγκλονίζουν με την αλήθεια και την αγωνία τους μέχρι τους ρυθμικούς ονειροπόλους που γνωρίζουν την περίμετρο αλλά και τις στιγμές αδυναμίας του Τείχους ώστε να εξέλθει η αρνητικότητα και να διαβρωθεί από το φως που εισέρχεται. 

Οι πρώτες Φθινοπωρινές μας προτάσεις ηχητικά κινούνται σε γνώριμα τοπία και πλαίσια. Δεν έχουμε επίγνωση για κάποια πρωτοπορία στη μουσική, αυτό φαίνεται στο μέλλον, οπότε χαλαρώνουμε και απολαμβάνουμε σπουδαία τραγούδια του τώρα.

Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθεί και η έναρξη των εκπομπών. Το πότε, γιατί το που δεν έχει αλλάξει…

Playlist:

1. FAT DOG – Vigilante

2. DAME AREA – Tú Me Hiciste Creer

3. SPEKTRE, MARIE VAUNT – Darkest Hour

4. LA FEMME – Clover Paradise

5. PARTY DOZEN – Coup De Gronk

6. THE SMILE – Zero Sum

7. GOAT – Ouroboros (radio edit)

8. SPECIAL INTEREST – Nothing Grows Here

9. THE WAEVE – Broken Boys

10. DUMMY – Nine Clean Nails

11. FUTURE ISLANDS – Glimpse

12. THE CURE – Alone

13. MOGWAI – God Gets You Back (radio edit)

14. deary – The Drift

15. TANUKICHAN ft. WISP – It Gets Easier

16. SLOWDIVE – Kisses (DANIEL AVERY remix)

17. KELLY LEE OWENS – Sunshine

18. JAMIE XX – Still Summer 


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας υπαρξιακή

MRKTPLC

  Οι εκπλήξεις από την  Yodashe   συνεχίζονται. Δεν πρόλαβε καλά καλά να «ζεσταθεί» η μουσική δραστηριότητα του 2024 και στις 10.1 κυκλοφόρησε ένα καινούριο τραγούδι που ηχητικά διαφοροποιείται από τα προηγούμενα γιατί χρησιμοποιείται για πρώτη φορά ένα αρχαίο αλλά ξακουστό συνθ, το EDP Wasp,  που  τον ξεχωριστό βομβίζοντα (σαν σφήκα_ wasp ) ήχο του τον έχετε σίγουρα ακούσει σε ηχογραφήσεις γνωστών καλλιτεχνών (808 State, Dave Holmes, Vince Clarke, Nick Rhodes (Duran Duran), WhiteHouse and Add N to (X) ή ακόμα και πολύ underground (ειδικά όσοι ασχολείστε με την ηλεκτρονική μουσική της μετά το πανκ εποχής.  Το ''MRKTPLC'' κρατά μόνο 2 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα αλλά έχει αρκετά ενδιαφέρουσα δομή καθόλου συμβατική για το συγκεκριμένο συνθ. Είναι πολύ μοντέρνα η αντίληψη για να θεωρηθεί minimal synth αλλά είναι και ο υποβλητικός ήχος του συνθ που βγάζει τη σύνθεση εκτός σύγχρονου χρονικού πλαισίου. Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι ότι για τις προδιαγραφές μας είναι ένα ξ