Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Η Marissa Nadler είναι πάντα εκεί. Δεν την αναζητώ ποτέ. Ακούω τα άλμπουμ της όταν κυκλοφορούν, έχω κάποια αγαπημένα αλλά γενικά την εχω δεδομένη και πάω για το επόμενο νέο όνομα. Μερικές φορές καταλήγω σε μετριότητες και τότε μπορεί να  ξαναθυμηθώ να ακούσει τα εύθραυστα τραγούδια της. Να ακούσω την αγγελικά πλασμένη φωνή της. Να ομορφύνω τις μέρες μου με λίγη υγρή μελαγχολία και ήρεμη ομορφιά. Με έχει πείσει ότι είναι σημαντική τραγουδοποιός. Το ότι στις ετήσιες λίστες μου δεν την συμπεριλαμβάνω ( εκτός από το '' Was It a dream? '') είναι από τα παράξενα του ιστολόγιου. Φέτος έχει δύο κυκλοφορίες.  Το '' Strangers '' το άκουσα για λίγο, το θαύμασα και του έδωσα ραντεβού όταν ο καιρός θα ψυχράνει. Με προλαβαίνει το καινούριο της e.p. '' Bury Your Name '' που κυκλοφορεί μέσω Bandcamp προς το παρόν , με τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο σπίτι της παράλληλα με τα sessions του '' Strangers ''.  Το '' Bury Your...

  Μετά από 7 χρόνια και 4 μήνες πήγα να ξαναδώ ένα από τα πιο συναρπαστικά post rock σχήματα της προηγούμενης δεκαετίας. Δισκογραφικά το άφησα στην εκπνοή της όμως φέτος υπάρχει το πιό πρόσφατο, '' Helios/Erebus '', που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την εποχή του '' All Is Violent, All Is Bright '' (2006) καθώς τα αστρικά τοπία των συνθέσεων είναι ακόμα πιο όμορφα και συναρπαστικά. Δεν προσφέρει τίποτε καινούριο στην αισθητική του είδους που παίζουν αλλά αποκαλύπτει ωριμότητα, σταθερότητα και ισοροπία κάτι που οφείλουμε να ελέγξουμε  σε όσα σχήματα του συγκεκριμένου μουσικού είδους που επιζούν. Συναυλιακά αυτό που παρακολούθησα ήταν αρκετά εντυπωσιακό για τα δεδομένα. Η επαφή μου με το post-rock πλέον είναι ανύπαρκτη και δεν παρακολουθώ σχεδόν κανένα σχήμα στενά. Όμως η μουσική των GOD IS AN ASTRONAUT , όπως παίχτηκε φέτος στην Αθήνα αποκαλύπτει ότι οι Ιρλανδοί έχουν βρίσκονται σε στάδιο τελειοποίησης σαν μουσικοί και έχουν απόλυτο ...

Άλλο ένα καλοκαίρι έφτασε στο τέλος του και μπορώ να σας πω ότι αυτή τη φορά προτίμησα την ασφάλεια της παλιάς μουσικής από την αδιάκοπη ακρόαση νέας. Η προηγούμενη ραδιοφωνική σεζόν ήταν αρκετά κοπιαστική αλλά υπήρχαν πολλές καλές κυκλοφορίες να ακούσουμε και να απολαύσουμε. Όμως επιστρέφοντας στα παλιά λημέρια είδα αρκετές κυκλοφορίες να με περιμένουν, σημάδι ότι έλειψα πολύ καιρό. Άδειασα το mailbox και άκουσα τα πάντα.   Η φετινή πέμπτη διαδικτυακή σεζόν του Σπιτιού Με Τα Τα Παράξενα ξεκινάει ανεπίσημα με αυτό το εισαγωγικό mixtape από τη σειρά '' Reload '' με μερικές από τις καινούριες κυκλοφορίες που με περίμεναν και που ευχαρίστως τις μοιράζομαι μαζί σας για να εγκλιματιστούμε ομαλά. Η εκπομπή θα εκπέμπει και πάλι μέσω διαδικτύου στο www.innersound-radio.com και στον αγαπημένο σταθμό InnerSound Radio , που μας φιλοξενεί για άλλη μια χρονιά. Τα Σάββατα από τις 19.00-21.00 θα μπορείτε να κάνετε ένα ευχάριστο μουσικό διάλειμμα με σοβαρές και τις καλ...

« Ο  The Caretaker πάσχει από Άνοια. Ξεκίνησε από το 1999, όταν ξέχασε για πρώτη φορά να πάει σε κοκτέηλ με τους φίλους του. Από τότε ζει και ξαναζεί, στο κεφάλι του, αγνοώντας την πραγματικότητα, τις μέρες που ήταν νέος και κορτάριζε νεαρές Αγγλίδες αριστοκράτισσες στα ballroom πάρτι της Βρετανικής αριστοκρατίας τη δεκαετία του '20. Ακούει τις μουσικές στο κεφάλι του περασμένες μέσα από την ηχώ της ολοένα φθίνουσας μνήμης του, με τα scratch από τους δίσκους στο γραμμόφωνο να ακούγονται σαν φωτιά από ξύλα στο τζάκι. Χαμογελάει.. Η ευφορία κατακλύζει την ψυχή του και κάπου ένα δάκρυ κυλά ενθυμούμενος θολά ένα άλλο χαμόγελο..  Ο Leyland Kirby, ο νεότερος εγγονός του, ηχοερευνητής και πότης, αποφάσισε να τον βοηθήσει. Με σεβασμό και ακολουθώντας τις αντοχές του παππού The Caretaker, τον μετέφερε στο στούντιο του και κάθε μέρα «κατέβαζε» από το μυαλό του παππού ότι κυματομορφή έμοιαζε με ήχο. Παράλληλα έπρεπε να τα ηχογραφεί για να τα ακούει καλύτερα ο παππούς. Ύστερα από ...

..Και στο τέλος; Μένουν τραγούδια που τα ακούς μια ζωή. Σε ραδιόφωνα, σε κλαμπ, στο κεφάλι σου. Τραγούδια που σε συνοδεύουν από μικρό παιδί σε όλες τις φάσεις της ζωής σου. Από το ''Wuthering Heights'' και το ''Heart Of Glass'',  στο '' Year Of The Cat'' και στο ''Heroes'' και καταλήγεις διαλυμένος με το ''Strength Of Strings'' και το ''Strawberry Letter 23''. Ανάμεσα όλα τα υπόλοιπα της σημερινής λίστας αντηχούν στο κεφάλι μου εδώ και πολλά χρόνια και σίγουρα για όλα τα υπόλοιπα γήινα μου χρόνια. Είναι ουσιαστικά αυτά τα 15 που προήλθαν από σοβαρή ανακεφαλαίωση της σχέσης μου με τη μουσική των '70'ς και τις φάσεις της ζωής μου. με χαρά τα μοιράζομαι μαζί σας. Ελπίζω να το χαρήκατε κι εσείς. Εξ' άλλου είναι 162 τραγούδια και ορχηστρικά που μένουν από αυτή τη δεκαετία. και πολλά άλλα βέβαια, όπως σας είχα προειδοποιήσει υπάρχουν σοβαρές απουσίες.  Και αυτό γιατί δεν τα είδ...

Τι κάνει ένα τραγούδι κλασσικό; Να μένει στα αυτιά αλλά κυρίως στις ψυχές των ακροατών; Τι ακολουθίες ήχων και ρυθμών ή διάθεσης πρέπει να έχει το τέλειο τραγούδι στο χώρο της ποπ, της ροκ, της λαϊκής μουσικής; Η απάντηση αναζητείται όπως καταλαβαίνετε. Καθώς το όγδοο κομμάτι του μεγάλου παζλ με τα αγαπημένα τραγούδια του Σπιτιού Με Τα Παράξενα από τη δεκαετία του '70 θα ξεδιπλωθεί σε λίγο μπροστά σας, να σας πω τι με τράβηξε σε κάποια από στα τραγούδια που θ' ακούσετε. Η βρωμιά και η ορμή του ήχου αλλά και ο τσαμπουκάς πάνω από την κατεστραμμένη ψυχολογία του Iggy στο '' Search And Destroy''. Η κλιμακούμενη και ελεγχόμενα υστερική ένταση του ''Lila Engel'', H τροχιοδεικτική, προς τα έγκατα της Κόλασης, αγωνία του ''No Tears'' και το βασικό ριφφ να ολοκληρώνει τη δραματική ερμηνεία του Steven Brown. Το ονειρικό ριφ αλλά και η μελωδική γραμμή του ''The Man Who sold The World''. Τα αγγελικά/κοσμικά/έξω από τ...

Η πόλη και το ροκ ή η σόουλ των '70'ς  έκαναν απογόνους τραγούδια που κρατάνε ακόμα μιας και το άρωμα τότε είναι το ίδιο με το σημερινό, χωρίς βέβαια την προχωρημένη ψηφιακή τεχνολογία. Στο σημερινό έβδομο πάζλ που αποκαλύπτουμε σήμερα πολλά που σχετίζονται με την Μεγάλη Πόλη ακούγονται και κάνουν την παρουσία τους δυνατά.Λίγες στιγμές εξωτισμού και το εξώφυλλο με την αθλητική γυναικεία φιγούρα των '70'ς, προτρέπουν για διαφυγές έξω από την πόλη δίνοντας την απαραίτητη αντίθεση....Επίσης περιλαμβάνονται,  ένα τραγούδι με τίτλο σύνθημα για το ιστολόγιο, τις εκπομπές αλλά και αυτό που θέλω να σας δίνω κάθε φορά, γραμμένο από έναν θρύλο που η ύπαρξή του παρέμενε άγνωστη για όλη την υφήλιο αλλά όχι για την Νότια Αφρική και που μας τον γνώρισε το καλύτερο μουσικό  ντοκιμαντέρ που έχει γυριστεί ποτέ αλλά και την πρόσφατη ανακάλυψη ενός δίσκου από έναν καταπληκτικό Βραζιλιάνο μουσικό που ακούγεται σαν να ηχογραφήθηκε προχθές.. Ανακαλύψτε τα όλα και διασκεδάσ...