Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

THE 50s : Οι δίσκοι του 2011 : 04. Full contact..

04.Eye Contact - GANG GANG DANCE
  «  Βρίσκομαι πάλι στον Κήπο των ηχητικών Ηδονών...Κρυστάλλινοι συνθετητές εκπέμπουν μεταλλικές ηχομορφές που γλιστράνε στον αιθέρα και πέφτουν σαν απολαυστική βροχή,πάνω στο πρόσωπό μου.Αναπνέω με ευχαρίστηση τον φρέσκο αέρα που ακούγεται σαν υψίφωνη Σειρήνα να βγάζει γλυκούς,νοσταλγικούς φθόγγους,να μιλά σε γνωστή γλώσσα αλλά με λέξεις που προσπαθώ να καταλάβω ακόμα. Πάσης φύσης ρυθμοί δονούν και μεταβάλλουν το φρέσκο χώμα,έχω την αίσθηση ότι ίπταμαι. Ρυθμοί εκστατικοί,κιθαριστικά χάδια που χρωματίζουν  αυτό που συμβαίνει τώρα εκεί.
Όλοι στροβιλίζονται κάτω από αυτή την περίεργη ατμόσφαιρα και όλοι χαμογελάνε από πραγματική ευχαρίστηση. Θα ήθελα να μείνω παραπάνω....».
Έμεινα πολύ.Πάρα πολύ.Ήταν αυτό το '' don't worryy'' στην αρχή του ''Glass Jar'' που με ηρέμησε αυτόματα .Η ακρόαση αυτού του δίσκου μετά ήταν ,είναι και θα είναι,μια υπέρτατη αισθητική εμπειρία.
Δεν πιστεύω σε ανώτερες φυλές ανθρώπων. Ηλίθια άποψη.Όμως η μουσική των GANG GANG DANCE σε αυτό το καλογυαλισμένο και διάφανο Κοσμικό άλμπουμ δεν φαίνεται να προέρχεται από ανθρώπους που είναι φυλακισμένοι σε 3 διαστάσεις και μόνο.
Κάθε φορά που νοιώθω τις χαμηλές συχνότητες,τα μπάσα,να με «βαράνε» στο στομάχι,την πεντακάθαρη λεπτή φωνή της Λίζας να μου τρυπάει τα αυτιά,την όμορφη,ψυχρή ομορφιά των μελωδιών των συνθετητών τους και τις τελετουργικές ενορχηστρώσεις με τους ρυθμούς να ελέγχουν στρατηγικά την πορεία προς την έκσταση,με τις εναλλαγές ταχυτήτων στα κατάλληλα σημεία , φτάνω στο σημείο να συμπεραίνω ότι δεν προέρχονται από αυτή τη διάσταση .Με τίποτα...
Ξεπερνώντας οποιαδήποτε πηγή επιρροής είτε μουσική είτε θρησκευτική είτε φιλοσοφική,η μουσική και τα τραγούδια του ''Eye Contact'' είναι για ένα καινούριο κόσμο. Ισορροπημένο,ειρηνικό και όμορφο.
Οι δίσκοι της χρονιάς είναι 4 φέτος.Μόλις μάθατε τον πρώτο.... 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom