36. From The Heights Of Our Pastureland - YOO DOO RIGHT (Mothland)
«Κατά τη δημιουργία αυτού του τρίτου έργου, οι Yoo Doo Right εμπνεύστηκαν από την υπομονή, την εμπορευματοποίηση της τέχνης, την τεχνητή νοημοσύνη και την αλγοριθμική μουσική/τέχνη, καθώς και μουσικές επιρροές που κυμαίνονται από τον Wes Montgomery και τον Sergei Rachmaninoff μέχρι τους NEUROSIS και τους RUSSIAN CIRCLES, θέλοντας να δημιουργήσουν κάτι που θα έμενε και θα αναπτυσσόταν, γιορτάζοντας τη σωτήρια χάρη και την κινητήρια δύναμη της άνευ όρων αγάπης για όλα τα έμβια όντα. Η διαδικασία ξεκίνησε στις αρχές του 2023 με τους συνθέτες Cober, Masson και Talbot να απομονώνονται σε μια απομακρυσμένη καμπίνα κατά τη διάρκεια μιας χιονοθύελλας και απλώς να ηχογραφούν οτιδήποτε για τρεις συνεχόμενες ημέρες. Το τρίο στόχευε σε κάτι κινηματογραφικό, αλλά όχι με τον τρόπο μιας παρτιτούρας. μάλλον κάτι πιο βιωματικό, κάτι που θα μπορούσε να δημιουργήσει ώθηση στον εαυτό του, κάτι σημαντικό από μόνο του.
Κατά τη δημιουργία αυτού του τρίτου έργου, οι Yoo Doo Right αντλούσαν έμπνευση από έννοιες όπως η υπομονή, η εμπορευματοποίηση της τέχνης, η τεχνητή νοημοσύνη και η αλγοριθμική μουσική και τέχνη, και από μουσικούς όπως οι Wes Montgomery και Sergei Rachmaninoff, έως τους Neurosis και Russian Circles, με στόχο να δημιουργήσουν κάτι που θα μπορούσε να εξελιχθεί με το χρόνο, γιορτάζοντας τη σωτήρια δύναμη και την απαραίτητη κινητήρια δύναμη της άνευ όρων αγάπης προς όλα τα έμβια όντα.
Η διαδικασία ξεκίνησε στις αρχές του 2023, όταν οι συνθέτες Cober, Masson και Talbot απομονώθηκαν σε μια απομακρυσμένη καμπίνα εν μέσω μιας χιονοθύελλας, ηχογραφώντας ο,τιδήποτε προέκυπτε για τρεις συνεχόμενες ημέρες. Το τρίο επιδίωκε να δημιουργήσει μια κινηματογραφική εμπειρία, όχι με την έννοια μιας παραδοσιακής παρτιτούρας, αλλά κάτι πιο βιωματικό, ικανό να προσφέρει εσωτερική ώθηση και να αποκτήσει σημασία από μόνο του.»
Σας λέει κάτι το post-rock ακόμα ή το ξεπεράσατε; Όποια απάντηση επιλέξατε ισχύει. Ωστόσο δύο ηχογραφήσεις φέτος έδειξαν ότι το είδος είναι σε ισχύ γιατί και οι GODSPEEDYOU! BLACK EMPEROR και οι YOO DOO RIGHT ενσωματώνουν τη δημιουργία της μουσικής τους στο πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο του καιρού της και η εποχή κάθε άλλο παρά αρνητική είναι για το είδος. Για το άλμπουμ των GY!BE είδατε ότι το βάλαμε στη ειδική λίστα των βετεράνων που αποτελούν κατηγορία από μόνοι τους με τις φετινές κυκλοφορίες τους. Με τους νεότερους όμως, εξίσου Καναδούς, YOO DOO RIGHT παρατηρούμε ότι κινούνται σε απλούστερες τακτικές, χωρίς πολλές κορυφώσεις, χωρίς μακροσκελείς αναπτύξεις, με αίσθηση οικονομίας αλλά και περισσότερο στοχευμένο ήχο. Το τρίτο τους άλμπουμ είναι ένας ηλεκτρικός υπαρξιακός τυφώνας που καθηλώνει σε όλη τη διάρκεια της «κίνησης» του. Οι μόνες ζημιές που μπορεί να κάνει είναι να δημιουργήσει στον ακροατή αίσθηση κατεπείγοντος για κάτι που πρέπει να αναζητηθεί από τον ίδιο. Το σχήμα βρίσκεται σε δημιουργική φάση, είναι ακμαίο και δημιουργεί πολύτιμη μουσική με το βασικό «αλφάβητο» του είδους που εκπροσωπεί και αυτό, κάθε άλλο παρά ξεπερασμένο ακούγεται την εποχή αυτή. Δεν είναι τυχαίο αυτό που διάβασα κάπου, ότι το άλμπουμ αυτό είναι το μόνο που αντικατοπτρίζει σε όλο το εύρος τις πρόσφατες εξελίξεις στις Η.Π.Α. (επανεκλογή Τραμπ, Τυφώνας Μίλτον). Βέβαια μπορεί να ακούγεται σαν υπερβολή αλλά μόνο που κάποιος σκέφθηκε να βάλει το συγκεκριμένο άλμπουμ για αναφορά σημαίνει κάτι.
37. Vente Unique - ORCHESTRE TOUT POISSANT MARCHEL DUCHAMP (Les Disques Bongo Joe/Red Wig)
«Το τελευταίο άλμπουμ των Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp, "Ventre Unique", είναι μια δυναμική εξερεύνηση που συνδυάζει άψογα folk, krautrock, post-punk και αφρικανικούς ρυθμούς, προσφέροντας μια συναισθηματικά φορτισμένη αλλά πληθωρική εμπειρία ακρόασης. Με επικεφαλής τον Vincent Bertholet με έδρα τη Γενεύη, η συνεχώς εξελισσόμενη σύνθεση και ο ξεχωριστός ήχος της ορχήστρας αποτίουν φόρο τιμής τόσο στις αφρικανικές μουσικές παραδόσεις όσο και στον avant-garde καλλιτέχνη Marcel Duchamp, ενώ ωθούν τα όρια της σύγχρονης μουσικής.
Ηχογραφημένο σε διάστημα δέκα ημερών στα περίχωρα του Παρισιού στο Studio Midilive, το άλμπουμ περιλαμβάνει ένα εκλεκτικό διεθνές καστ 12 μουσικών. Το αποτέλεσμα είναι ένας όμορφα οργανικός ήχος που εξισορροπεί τις απλές, βασισμένες σε λούπες συνθέσεις του Bertholet με περίπλοκες ενορχηστρώσεις μαρίμπας, πνευστών, εγχόρδων και γωνιακών κιθάρων.
Το Ventre Unique είναι το έκτο άλμπουμ του συγκροτήματος και ακολουθεί την αναγνωρισμένη κυκλοφορία τους το 2021, "We're Ok But We're Lost Anyway". Ενώ η προηγούμενη δουλειά τους αποτύπωσε την αταξία του κόσμου κατά τη διάρκεια της πανδημίας, το "Ventre Unique" αντανακλά κοινές ανθρώπινες εμπειρίες, προσκαλώντας τους ακροατές να βρουν κοινό έδαφος μέσω της μουσικής.»
Σας παραπέμπω και σε αυτό που γράψαμε στην ανασκόπηση 2021 για το "We're Ok But We're Lost Anyway" εδώ.
Το ''Ventre Unique'' είναι η Γιορτή της Μουσικής όπως και μοναδική σε όλα τα επίπεδα εμφάνιση τους στη χώρα μας την περασμένη Άνοιξη. Δεν είναι η μαεστρία, η επικοινωνία του συνόλου, οι επιρροές, οι εκτελέσεις, η σύμπνοια και αρμονία που διδάσκει. Είναι μια βαθύτερη αίσθηση απελευθέρωσης που προέρχεται από τα βάθη των συνθέσεων. Είναι η γενική αίσθηση της ενότητας και της συμμετρίας που αποπνέει το σύνολο γενικά που κάνει όλα τους τα άλμπουμ εμπειρία και τους ίδιους ένα κομβικό σημείο για την ηθική εξέλιξη της Μουσικής σας Τέχνη στον 21ο αιώνα. Μέσα από τη μουσική αυτού του άλμπουμ περνά ο Κόσμος, η πεμπτουσία ενός υγιούς πλανήτη με τους ανθρώπους να έχουν φύγει από το επίπεδο μάζας σε επίπεδο πανανθρώπινης ισορροπίας και συνεργασίας. Ένα Ευρωπαϊκό σχήμα από μία Ευρώπη που έχει καταντήσει πολιτικοκοινωνικά να είναι χωρισμένη, μισαλλόδοξη και χωρίς κανέναν να υλοποιεί οράματα.
«το "Ventre Unique" αντανακλά κοινές ανθρώπινες εμπειρίες, προσκαλώντας τους ακροατές να βρουν κοινό έδαφος μέσω της μουσικής.».
Το επαναλαμβάνω για να μην φύγει στην ανάγνωση. Δώστε σημασία σε αυτή την πρόταση. Το σχήμα σκέφτεται αγνά και λογικά. Επίσης μην τους ξαναχάσετε αν υπάρξει επόμενη φορά για εμφάνιση την Ελλάδα.
38. USB - FRED
AGAIN… (Atlantic)
« so for those who dont know, to me USB is jus gonna be an infinite album i think.
like im jus gonna keep adding to this for as long as im makin tunes for the USB i reckon.
his is where its at now and thought it was a good moment to sorta document it and make a vinyl of it.
so this is USB vol. 1» ( fred again.. από σχόλιο στο instagram του).
Το πιο πάνω σχόλιο γράφτηκε από τον dj/παραγωγό/μουσικό/γείτονα και μετέπειτα μαθητή του και συνεργάτη, του Brian Eno(τον ξέρει από μικρό παιδί) αρκετό καιρό πριν. Το ''Usb''κυκλοφόρησε αρχικά στις 18/1/2022 αλλά έκτοτε εμπλουτίζεται. Εμείς αναφέρουμε ότι, σύμφωνα με το discogs, αυτή η συλλογή περιέχει πλέον 16 συνθέσεις και η τελευταία έκδοση ήταν στις 27/8/2024. Κανονικά δεν θα έπρεπε να έχουμε αυτό το άλμπουμ αλλά το κανονικό του Ten Days- καθαρή κυκλοφορία του 2024- δεν μας ικανοποίησε όσο αυτό και επιπλέον διασκεδάσαμε καλύτερα. Πρόκειται για μια πραγματική δυναμική χορευτική συλλογή με συνθέσεις που κινούνται στη σύγχρονη χορευτική σκηνή της προ hyperpop εποχής. Οι συνθέσεις είναι ολοκληρωμένες ακόμα και στα ρημίξ τους, γιατί κάνουν καλή χρήση των συστατικών που απαιτούνται για να ακούγονται προκαλώντας ευφορία και απόλαυση.
Στο player πιο κάτω ενσωματώνουμε τη μορφή που έφτασε μέχρι πέρυσι και που είναι η μόνη επίσημη που ακούγεται στο spotify. Αυξήστε την ένταση και θα με θυμηθείτε.
39. Britpop - A.G. COOK (New Alias)
Οι πρώτες συνθέσεις που ανέβαιναν πριν την κυκλοφορία του τρίτου μόλις άλμπουμ του σπουδαίου και επιδραστικού παραγωγού και τη νεότερη παραγωγή ηλεκτρονικής χορευτικής ποπ προμήνυαν ένα άλμπουμ που θα ξεπερνούσε τις προσδοκίες. Εκατό λεπτά μετά ακούγοντας και τα τρία cd που περιέχει το άλμπουμ διαπιστώνουμε ότι από την εποχή του 7G δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα σε σχέση με την ακουστική οικειότητα του ήχου του παραγωγού αλλά ανοίγονται νέοι δρόμοι που εύχομαι να τους «περπατήσουμε» αργότερα.
Κάτι διαφορετικό δεν παρατηρείται τουλάχιστον στο πρώτο cd που εστιάζει στο «Παρελθόν» του ήχου του Κουκ. Έχει περιγραφεί ως το "πλησιέστερο σε αυτό που [οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι είναι] η PC Music.". Η εταιρεία PC Music έκλεισε λίγο πριν κυκλοφορήσει ο δίσκος πλήρης ημερών. Οι συνθέσεις είναι πιo απολαυστικές και πιο ολοκληρωμένες από το 7G, αναδεικνύοντας βελτίωση του παραγωγού σε θέματα σύνθεσης. Άμεσα αναγνωρίσιμος ήχος, γνώριμα τα υπερτονισμένα φωνητικά, πλέον απολαυστικά οικεία τα επιταχυνόμενα μπητ, δεδομένο οι πολλές αλλαγές τονικότητας και ταχύτητας.
Στο δεύτερο cd που παρουσιάζει το «Παρόν» περιλαμβάνει κυρίως μπαλάντες στο στυλ που ακούγατε και στο 7G, με autotune φωνητικά και κιθάρα σε πρώτο πλάνο άρα ούτε κι εδώ κάτι διαφορετικό αν και οι μπαλάντες έχουν αρκετή αμεσότητα και δεν νοιώθεις ότι τραγουδά ρομπότ ή κάποια καλά υπολογισμένη για χιτ φωνή.
Στο τρίτο cd παρουσιάζεται το ''Μέλλον''. Αυτοχαρακτηρίζεται από τον Κουκ ως «ο πιο άγνωστος και διφορούμενος». Θα λέγαμε λίγο διαφορετικός με συνθέσεις που αξίζει να ακούσει κανείς και που ναι μεν έχουν την ηχητική περιβάλλουσα/ταυτότητα του συνθέτη αλλά κινούνται σε διαφορετική κλίμακα από την hyperpop με στοιχεία από ηλεκτρονικό φανκ και ποπ της δεκαετίας του' 80 για πρώτη ύλη επεξεργασμένες αρκετά ώστε να ακούγονται τωρινές. Είναι το πιο ελπιδοφόρο cd του άλμπουμ αν το δει κανείς, όντως κάτι που έρχεται στη δημιουργική πορεία του παραγωγού/καλλιτέχνη και είναι κάτι ευχάριστο.
Γενικά το άλμπουμ είναι ένα μεταβατικό στάδιο για τον καλλιτέχνη, δείχνει εξέλιξη και επιπλέον, για μας είναι ένας δίσκος που ανήκει στη δεκαετία αυτή και στο 2024. Είναι αρκετά απολαυστικός και ακόμα και αν είμαστε εξοικειωμένοι μας προκαλεί να ακούσουμε τη κρύβεται στην επόμενη ρυθμική ακολουθία, στα επόμενα δευτερόλεπτα.
40. Two Shell - TWO SHELL (Young)
Ήταν επόμενο μετά από τα πρόσφατα δύο e.p. να προκαλέσουν μεγάλη περιέργεια για το πρώτο τους άλμπουμ. Χωρίς να δίνουν περισσότερα στοιχεία για τους ίδιους, προτιμούν να μας σφυροκοπούν με χορευτικά anthems που δίνουν την εντύπωση ότι δεν ολοκληρώνονται και παραμένουν πολύ καλές ιδέες αλλά όχι πλήρως ανεπτυγμένες. Ωστόσο αυτό που παρατηρώ είναι ότι το μουσικό «πλάσμα» που δημιούργησαν οι δύο Βρετανοί βάζει φωτιά στην πίστα αν ακουστεί από την αρχή μέχρι το τέλος. Μέχρι τη μέση δεν ξέρεις τι σε κάνει να μην σταματάς να κουνιέσαι μέχρι το τέλος το έχεις αγαπήσει. Όλη η ουσία είναι η εναλλαγή ρυθμών, ηλεκτρονικών τεχνοτροπιών, μουσικών ειδών που έχουν μπει στη σειρά με σχέδιο και τακτική για απόλυτη ευχαρίστηση. Πολύ σύγχρονο με hyperpop εναλλαγές, γνώστης την χορευτικής μουσικής από τη δεκαετία του '90 και μετά, το πρώτο άλμπουμ των TWO SHELL είναι ένα πραγματικά διασκεδαστικό άλμπουμ για τις Gen Z και Α που αν δεν το εκτιμούν ήδη θα το έχουν στις λίστες τους ύστερα από πολλά χρόνια από τώρα. Και φέτος βέβαια θα το δείτε σε αρκετές.
Σχόλια