Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

16. Dance Mother - TELEPATHE Απο πέρυσι,όταν διέρρευσε μια πρόχειρη κόπια, το είχα λυσσάξει στα παιξίματα, προσπαθώντας να καταλάβω απο ποιόν πλανήτη προσγειώθηκαν αυτά τα παράξενα κορίτσια στη Ν.Υόρκη  και φτιάχνουν τόσο ασυνήθιστη,εξωτική ποπ, που δεν γαντζώνεται σε κανένα μουσικό είδος συγκεκριμένα και παραπέμπει σε μια άλλη ,ανανεωτική ηλεκτρονική ποπ αισθητική.Ακόμα αναρωτιέμαι, αλλά απολαμβάνω ταυτόχρονα αυτό το όμορφο παράξενο ηχόκοσμο και οι απορίες περνούν σε δεύτερη μοίρα..Η επόμενη δεκαετία θα κρίνει καλύτερα..

17. In This Light And On This Evening - EDITORS Σε αυτό το φως και σε αυτά τα μεσάνυχτα,ορκίζομαι ότι σε αυτή την πολλοστή φορά που ακούω  το άλμπουμ με έχει πιάσει μια αδιόρατη νοσταγία, που προέρχεται απο το μέλλον. Είναι τότε που θα θυμάμαι πως το 2009 ,ένα συγκρότημα τελειωμένο για το NME και μισοτελειωμένο για τους φαν,το γύρισε αλλιώς, κάνοντας να το NME να τους ειρωνευτεί σαν " ..callow mock goths.. " και να τους κάνει μια ντροπιαστική κριτική , τους φαν να εκπλαγούν ευχάριστα και Το Σπίτι Με Τα Παράξενα να είναι περήφανο που ακόμα πιστεύει σε αυτούς.Θα θυμάμαι όμως και τους χορούς που έριξα με το Papillion αλλά και το πόσο όμορφα με έκανε να νοιώθω αυτός ο δίσκος, γενικότερα.. Δίσκος που σε βυθίζει στις μελωδίες του,σε παρασύρει η αψεγάδιαστη παραγωγή του,τα εξαιρετικά,υπνωτικά,ονειρικά,θερμά συνθς του,το ρεκτιφιέ στο ήχο που τους χαρακτηρίζει μια ζωή και η ψυχρή, αλλά φλεγόμενη από κάτω, ερμηνεία του Tom Smith ...Αφήστε τους άλλους να λένε.Σε μια δεκαετία όλα...