ΟΚ,ηταν πιο συντομο σετ απο περυσι.Δεν επαιξαν στο φυσικο τους χωρο (δασος,αλσος,Φυση γενικα).Δεν ειχαμε επεισοδιακες η τραγικες περιβαλλοντολογικες παραμετρους η τραγωδιες οπως περυσι ,που μας ειχαν τσιτωσει τη ψυχη και τα νευρα ,μονο μισο προς ολοκληρο φεγγαρι και υπεροχο Ανοιξιατικο καιρο. Υπηρχε ομως το ιδιο,ενθουσιωδες κοινο ,που δημιουργησε εξαιρετικη ατμοσφαιρα. Η εκκεντρικη,ενδυματολογικη προταση των Αδελφων ηταν χαρακτηριστικη και φετος.Καπου αναμεσα στις Ινδιανικες ριζες τους και στο χιπ χοπ,ενας φουτουριστικος κωδικας ντυσιματος για τα street εντυπα του 22ου αιωνα. Η μουσικη τους, ενα κραμα απο Ινδιανικα τραγουδια,οπερα,country, ψυχεδελικο folk και blues, γινεται ενα συμπαντικο,πανανθρωπινο ηχητικο καλεσμα στην αθωοτητα,στο ερωτισμο,στην απλοτητα ,στην αγνοτητα και γενικα στην επανενωση μας με τη Φυση και τη φυση μας. Προκειται για μουσικη της ψυχης , παιγμενη με αγνοτητα ,συναισθημα αλλα και με τη γνωση μουσικου μελετητη. Ειδικα στις ζωντανες τους εμφανισεις φαινεται ξεκ...