Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με τη μεγάλη μπάντα του MATTHEW HERBERT , να παίρνει θέση με τις παρτιτούρες έτοιμες ,τα ηλεκτρονικά αναμμένα ,τον μαέστρο έτοιμο και τους μουσικούς προσηλωμένους.Αλλά να και η μαύρη ντίβα.Εντυπωσιάζει με το εξωτικό μακιγιάζ υπονοώντας,ότι αυτό που θα ακούσουμε δε θα είναι μιά συνηθισμένη τζαζ απο big band αλλά κάτι που παραπέμπει στο μέλλο ν. Η ιδέα πίσω απο την MATTHEW HERBERT BIG BAND ξεπερνά ακόμα και τους εμπνευστές της. Αλλά κατάφεραν να μας καθηλώσουν με ένα ασυνήθιστο όσο και γοητευτικό σετ μπλέκοντας ,μπουκάλια ,εφημερίδες,ηλεκτρονικά και κλασσική τζαζ.Απο λαυστικό και αν δεν έτρεχα για να προλάβω τους A MOUNTAIN OF ONE , θα έμενα μέχρι το τέλος. Η εμφάνιση τους ήταν αυτή που περίμενα περισσότερο ,ύστερα από το εξαιρετικό '' Institute Of Joy ''. Όμως είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθεί η ατμόσφαιρα και η συναισθηματική φόρτιση των τραγουδιών τους,ζωντανά.Πόσο μάλλον σε συνθήκες φεστιβάλ. Όπως και οι TORTOISE ,έτσι και αυτοί θέλο...