θυμάστε τα πάρτυ του Θοδωρή,στις αρχές των '90'ς ? Φυσικά και δεν έχετε ιδέα για το τί σας λέω.Εγω θυμάμαι όμως, με την Lady Kier στο κεφάλι μου... Κιθάρες,το πάρτυ της ζωής μας όποτε ακούω αυτό το κομμάτι..Ακόμα ένα,για τη συνέχεια, για να μου θυμίσει ότι το 1980,αγόρασα το κόκκινο άλμπουμ των B-52's,γιατί το''The Wall''ήταν διπλό και ακριβό. Αγορά που προφανώς μου άλλαξε τη μουσική ζωή μου.... Τώρα κάτι για να ανάψουν τα γκαραζοαίματα.Άλλοθι,Εξάρχεια,με το φίλο μου το Βασίλη,ακούγαμε τις επιλογές του Chris B.I. Δίπλα ο Δασκαλόπουλος,έπινε μπύρες με το αξεπέραστο Βούδας- στυλ του και μερικά ''τζάνκια'',σωριάζονταν στο πάτωμα..Το ίδιο γκαραζ ξεσάλωμα,πολλές νύχτες στην Οκτάνα,επίσης.. Στα μέσα των '90'ς ,ξέχασα το ροκ.Για την ακρίβεια ,το απαρνήθηκα. Με τέτοια τραγούδια όπως το παρακάτω,δεν το μετάνιωσα καθόλου... Θυμάμαι την πρώτη φορά που το άκουσα...Έκσταση,δέος και μια νέα εποχή ξεκινούσε για μένα.Αρχικά δυσάρεστη,ύστερα