Σίγουρα κανείς δεν έφυγε παραπονεμένος χθές βράδυ από την ροκ τελετουργία/ιεροτελεστία/δεν ξέρω κι εγώ τι/,του Jaz Coleman και της παρέας του. Δεν περίμενα κάτι κατώτερο, αλλά όταν ο Paul ''Big'' Ferguson , κόντεψε να τινάξει το κλαμπ στον αέρα με τη βροντώδη εισαγωγή του '' Tomorrow's World '' συνειδητοποιήσα ότι τα άθλια ηχητικά βίντεο της '' Absolute Dissent tour '' που παρακολουθούσα και όλα τα άλμπουμ τους που άκουγα, δεν αποκάλυπταν στο εκατοστό αυτών που βίωσα για μία ώρα και σαράντα πέντε λεπτά,ζωντανά.. Στην πρώτη εμφάνισή τους,στην Ελλάδα '' των απόγονων του Πλάτωνα '', που τώρα είναι οικονομικά υποτελής (όπως και όλος ο πλανήτης) στην τραπεζική δικτατορία της Νέας Εποχής,κατόρθωσαν να με κάνουν να αδιαφορώ για την ώρα,για τον τόπο, για τους ανθρώπους τριγύρω. Κατόρθωσαν να κρατήσουν το κοινό,σε μια ενότητα, συντονισμένους στην πύρινη,σοφά κατευθυνόμενη ενέργεια που έβγαινε απ' τα ηχεία