Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουαρίου 14, 2010

M. I. A.

Είναι το καινούριο τραγούδι της κυρίας Arulpragasam .Υπνωτική,σαγηνευτική εισαγωγή πριν  την κυκλοφορία του τρίτου άλμπουμ της που αναμένεται την Άνοιξη...

Τοπ - 5 : 01/01 -14/01 2010

Mirror Mirror - THE IRREPRESSIBLES Earthology      - THE WHITEFIELD BROTHERS Acolyte         -   DELPHIC Heligoland    - MASSIVE ATTACK Expressions - MUSIC GO MUSIC Μικρή παραγωγή,όπως είναι αναμενόμενο αλλά η μεταCollective εποχή έχει καλά "χαρτιά". Το (5) βγήκε πριν απο λίγους μήνες αλλά το ανακάλυψα αργά. Καθυστερημένα, αλλά, με τις τύψεις να φεύγουν σιγά σιγά, τώρα που το ανέβασα στο βάθρο. Το (3) ,είναι γεμάτο ηλεκτρονικά όνειρα με χρώμα και ρυθμό. Αισιοδοξία στις ντίσκο του 21ου αιώνα.Γνήσιοι και ελπιδοφόροι απόγονοι των Εγγλέζικων nu rave και Αυστραλέζικων ηλεκτροποπ μοντέλων της προηγούμενης δεκαετίας.. Το (4) , δείχνει ένα νέο σχήμα που συμπλέει με την εποχή του και δημιουργεί μουντά Αστικά τραγούδια ,όχι το ίδιο απαραίτητα αλλά το ίδιο έγκυρα και θερμά όπως των ..ΡΕ ! ..το ίδιο σχήμα είναι !Για δες !Κι εγώ το ίδιο είμαι μάλλον... Το (2) φιλοδοξεί να αναπαραγάγει το ρυθμό της Γης .Έξυπνο άλμπουμ- κρουαζιέρα στους ρυθμούς και τη νοσταλγία του Κόσμου.Ταξίδι

I'll Maybe Let You Into My Dreams.....[THE IRREPRESSIBLES]

Εξάδελφοι του Anthony Hegarty ?Μελοδραματικά glitter όντα που προσγειώθηκαν κατα λάθος στα '10 και όχι μεταξύ 1970 -1975 ? Οι MY LIFE STORY παίρνουν εκδίκηση (εδω κάνω πλάκα)? Οι εννιαμελής THE IRREPRESSIBLES με το πρώτο τους άλμπουμ " Mirror Mirror ", επεμβαίνουν στην σκληρή ( πολύ σκληρή τις τελευταίες μέρες) πραγματικότητα και την ποτίζουν με αχαλίνωτο,ακόρεστο και έξοχα ενορχηστρωμένο,μελόδραμα με δεσπόζουσα την ορμέμφυτη, ρημαγμένη περσόνα του Jamie Mc Dermott που με τη θεατρική ερμηνεία του δίνει αυτό το άχρηστο ρομαντικό χρώμα στην καταρρέουσα, γκρίζα περίοδο της Δυτικής Καπιταλιστικής παρακμής. Παλιάτσοι μιάς άλλης διάστασης,ενός " βελούδινου χρυσωρυχείου" που ακούγονται στο έρημο και σκονισμένο κινηματοθέατρο,σαν απομεινάρια ψυχής φτιασιδωμένης για μια τελευταία παράσταση σε οπερέτα μεταπυρηνικής εποχής. Δεν είναι εποχές για τέτοια τραγούδια, τέτοιες συναισθηματικές εξάρσεις,τέτοια ορχηστρικά ξεσπάσματα και τέτοια ερμηνευτική βροχή,κάπου μεταξύ