Περίμενα την δεύτερη φορά πoυ θα έβλεπα τους GIRLS NAMES στην Ελλάδα με καλύτερες συνθήκες και όχι σε αυτές τις αταίριαστες με την αισθητική τους που τους είδα πέρυσι στο Plissken festival . Ποιες συνθήκες ; Κλειστό μικρό club, στοιχειώδης ηχητική κάλυψη,καιρός από συννεφιασμένος και πάνω,θερμοκρασίες κάτω των 20 βαθμών. Πράγματι η δεύτερη εμφάνιση του Ιρλανδικού κουαρτέτου νεοκυματικής νοσταλγίας σε αυτό το περιβάλλον έδειξε αυτό που πέρυσι δεν είδαμε στην πλήρη εικόνα του. Ένα σχήμα να παίζει απλά ,δεμένα και πιστά στον παλιό καλό new wave ήχο,με τις κιθάρες σε πρώτο πλάνο και αρκετά ζωηρές σε σύγκριση με την λεπτή και στιλπνή παραγωγή των άλμπουμ.Να παίζει με κέφι και όχι σαν ζαλισμένα κοτόπουλα και να αφήνει άπαντες ευχαριστημένους. Όπως πάντα πιστεύαμε και όπως έπρεπε να έχει γίνει την πρώτη φορά. Ήταν μια βραδιά που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.Δεν είναι σχήμα για φεστιβάλ οι GIRLS NAMES .Αποδίδουν καλύτερα σε κλειστό χώρο και αυτό είναι κάτι που κάθε δι