Ονομάζονται CANISTER JAWS και μόλις άκουσα τις δύο πρώτες ηχογραφήσεις τους στο soundcloud που έφτιαξαν. Δύο μεγάλης διάρκειας οργανικά που τα περιγράφουν ritualistic,improvised ,noise jazz αλλά αυτό που ακούω είναι μια καλοοργανωμένη «μαύρη τρύπα» πυκνής μάζας που γυρίζει αργά αργά αποροφώντας φως και ενέργεια. Αργόσυρτο τέμπο, τελετουργικά κρουστά, βαρύ και υποβλητικό μπάσο, φωνές/ψαλμωδίες που ίσα ίσα ακούγονται αλλά αισθάνεσαι τον ψυχρό αέρα τους, σκασίματα ή απειλητικά βομβίσματα από κιθάρα και σαξόφωνο που αναδεικνύονται τα κυρίαρχα και σημαίνοντα όργανα «ηχητικού» σχολιασμού αλλά σε συμφωνία με τα υπόλοιπα όργανα που ουσιαστικά είναι η σπονδυλική στήλη,«το στέρεο έδαφος» των ηχοσυμπάντων του γκρουπ.. Εντυπωσιάζει ο άψογος συντονισμός και έλεγχος των δυναμικών, δεν αναλώνονται σε άσφαιρους και κούφιους αυτοσχεδιασμούς. Το αποτέλεσμα είναι δύο μεγάλες συνθέσεις/κόσμοι με διακριτά χαρακτηριστικά και μορφολογία που σε προκαλούν για εξερεύνηση αλλά και (απίστευτο αλλά