«let's see some thunder!» 1.5. Hellfire – black midi [Rough Trade] Βρίσκεται στην ατίθαση και αρκετά ριζοσπαστική πλευρά της ανεξάρτητης ροκ. Ο τρίτος δίσκος τους θα μπορούσε να είναι ένα εγκεφαλικό μιούζικαλ για τη Broadway της Κόλασης. Όλα τα θέματα που διαπραγματεύεται είναι αρκετά «βαριά» (ανικανότητα, Ptsd, αποτυχημένοι έρωτες, ιστορίες εργατικής κακοποίησης, Σατανικά συμβόλαια θανάτου, εθισμοί, πορνεία κλπ) και οι black midi είναι αυτοί που γράφουν και παίζουν και ενορχηστρώνουν το «θέαμα». Αυτός ο δίσκος, θα λατρευόταν μέχρι θανάτου στη δεκαετία του ’80. Ακούγεται σαν έναν πολύ μακρινός απόγονος έργου του Kurt Weil με μωβ αστρόσκονη από αμερικάνικα μιούζικαλ και b-movie αποχρώσεις. Το σχήμα, εκφράζει με ακρίβεια την εικόνα ενός κόσμου που δεν συναντούμε παρά μόνο αν του αφαιρέσουμε τα φύλλα ισορροπίας και ψευδαισθήσεων, μέσα από τραγούδια με στιχουργική ευφυία σε φρενίτιδα, που μουσικά, αλλάζουν στυλ χωρίς προειδοποίηση ή να είναι όντως απαραίτ...