08. Dedicated To Bobby Jameson – ARIEL PINK (Mexican Summer) “ There is a part of me that still believes, ‘My name is Bobby Jameson and I am a star.’ I am also alone.” Είχαμε «πολλά ράμματα για τη γούνα του» μετά από εκείνο το συναυλιακό φιάσκο στο Plissken του 2015. Να όμως που θα κάτσουμε ήσυχοι και θα «δοξάσουμε» την ευφυΐα του, σε μία από τις τρεις καλύτερες δισκογραφικές του καταθέσεις, αν όχι στην καλύτερη. Στο '' Dedicated To Bobby Jameson '' μας εκπλήσσει και πάλι με την άνεση να χρησιμοποιεί το στούντιο σαν παιδική χαρά, ειδκά τώρα που έχει ξεφορτωθεί προς το παρόν τους αγαπητούς Haunted Graffiti και επιστρέφει στο κλίμα των παλιών συνθηκών που ηχογραφούσε (μόνος και στην κρεβατοκαμαρά του). Κάνει σλάλομ με χαρακτηριστική ευελιξία ανάμεσα στα είδη του ροκ και της ποπ από όλες τις εποχές αλλά και στο φανκ αλλά αυτή τη φορά περισσότερο προσανατολισμένα και εστιασμένα από τα προήγουμενα άλμπουμ του. Δεν τον χρησ