Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Τι κάνει ένα τραγούδι κλασσικό; Να μένει στα αυτιά αλλά κυρίως στις ψυχές των ακροατών; Τι ακολουθίες ήχων και ρυθμών ή διάθεσης πρέπει να έχει το τέλειο τραγούδι στο χώρο της ποπ, της ροκ, της λαϊκής μουσικής; Η απάντηση αναζητείται όπως καταλαβαίνετε. Καθώς το όγδοο κομμάτι του μεγάλου παζλ με τα αγαπημένα τραγούδια του Σπιτιού Με Τα Παράξενα από τη δεκαετία του '70 θα ξεδιπλωθεί σε λίγο μπροστά σας, να σας πω τι με τράβηξε σε κάποια από στα τραγούδια που θ' ακούσετε. Η βρωμιά και η ορμή του ήχου αλλά και ο τσαμπουκάς πάνω από την κατεστραμμένη ψυχολογία του Iggy στο '' Search And Destroy''. Η κλιμακούμενη και ελεγχόμενα υστερική ένταση του ''Lila Engel'', H τροχιοδεικτική, προς τα έγκατα της Κόλασης, αγωνία του ''No Tears'' και το βασικό ριφφ να ολοκληρώνει τη δραματική ερμηνεία του Steven Brown. Το ονειρικό ριφ αλλά και η μελωδική γραμμή του ''The Man Who sold The World''. Τα αγγελικά/κοσμικά/έξω από τ

Η πόλη και το ροκ ή η σόουλ των '70'ς  έκαναν απογόνους τραγούδια που κρατάνε ακόμα μιας και το άρωμα τότε είναι το ίδιο με το σημερινό, χωρίς βέβαια την προχωρημένη ψηφιακή τεχνολογία. Στο σημερινό έβδομο πάζλ που αποκαλύπτουμε σήμερα πολλά που σχετίζονται με την Μεγάλη Πόλη ακούγονται και κάνουν την παρουσία τους δυνατά.Λίγες στιγμές εξωτισμού και το εξώφυλλο με την αθλητική γυναικεία φιγούρα των '70'ς, προτρέπουν για διαφυγές έξω από την πόλη δίνοντας την απαραίτητη αντίθεση....Επίσης περιλαμβάνονται,  ένα τραγούδι με τίτλο σύνθημα για το ιστολόγιο, τις εκπομπές αλλά και αυτό που θέλω να σας δίνω κάθε φορά, γραμμένο από έναν θρύλο που η ύπαρξή του παρέμενε άγνωστη για όλη την υφήλιο αλλά όχι για την Νότια Αφρική και που μας τον γνώρισε το καλύτερο μουσικό  ντοκιμαντέρ που έχει γυριστεί ποτέ αλλά και την πρόσφατη ανακάλυψη ενός δίσκου από έναν καταπληκτικό Βραζιλιάνο μουσικό που ακούγεται σαν να ηχογραφήθηκε προχθές.. Ανακαλύψτε τα όλα και διασκεδάστε μαζί μας.