Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Τι θυμάστε από την πρώτη φορά που έπαιξαν οι BELLE AND SEBASTIAN στη χώρα μας;  13.9.2002 έγραφε το ημερολόγιο. Λίγο πριν, είχε ανακοινωθεί η αλλαγή χώρου λόγω καταιγίδας που είχε πλήξει το λεκανοπέδιο και είχε κάνει τον εξωτερικό χώρο στο Γουδί ακατάλληλο για εκδηλώσεις. Ο κλειστός χώρος παραδίπλα κατάφερε τελικά να καλύψει και ηχητικά τη συναυλία. Η μπάντα ανέβηκε στη σκηνή, έκανε μια πολύ όμορφη εμφάνιση, παίζοντας πολλά αγαπημένα και καλύπτοντας την, μέχρι εκείνη τη στιγμή, δισκογραφία του.  Θυμάμαι τις κοπέλες που επιλέχτηκαν από το κοινό και ανέβηκαν στη σκηνή ντυμένες σαν μαθήτριες στο τέλος αλλά δεν είμαι σίγουρος καθόλου το σε ποιο τραγούδι (ίσως ήταν το Legal Man ). Η συναυλία εκείνη έκλεινε με τον καλύτερο τρόπο τον μέχρι τότε κύκλο του σχήματος και επιβεβαίωνε 100%  την  indie βασιλεία τους  στα σαλόνια της indie pop elite . Μετά ήρθε η Rough Trade και η Matador  που επέκτειναν τη φήμη της Σκωτσέζικης μπάντας και πέρα από τον Ατλαντικό για τα επόμενα είκοσι χρόν

Συναυλιακή δραστηριότητα που μας ενδιαφέρει και έχει στραμμένη την προσήλωση μας σε καινούρια σχήματα και καλλιτέχνες είναι αυτό που κάνει τη ζωή μας λιγότερο βαρετή και όποτε μας δίνεται η ευκαιρία την αξιοποιούμε στο έπακρο. Σας έλεγα τις προάλλες για τους CLAMM , αυτό το   νέο, πολύ δυναμικό πανκ/ποστ πανκ  τρίο από την Αυστραλία και το πόσο μας έχει εντυπωσιάσει το δεύτερο τους άλμπουμ ‘’ Care ’’, το οποίο ακούγεται σαν ο δίσκος που ήρθε να ταράξει για λίγο τα στάσιμα νερά της ροκ την παρούσα δεκαετία  χωρίς να χρειάζεται να καινοτομεί αισθητικά αλλά αξιοποιεί τις οικείες φόρμες με  ενθουσιασμό και ορμή. Διαθέτει το «ρίγος» που πλέον δεν εντοπίζεται εύκολα σε τέτοιους δίσκους τα τελευταία χρόνια. Η σωστή live απόδοση του είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για να ολοκληρωθεί η καλή εντύπωση και να φανούν τα όρια της μουσικής τους εμπειρίας. Στη sold - out εμφάνιση τους στο Death Disco την προηγούμενη Πέμπτη 22.09.22, η καλή εντύπωση δεν ολοκληρώθηκε ωστόσο και φάνηκε ότ

 Οι ALTIN G Ü N ολοκλήρωσαν την φετινή τους περιοδεία με μία θριαμβευτική εμφάνιση στο FUZZ club την προηγούμενη εβδομάδα στις 16.9.2022. Μετά από μία αναβολή ευτυχώς η, εδώ και τρία χρόνια, πολύ αγαπημένη μας μπάντα   κατέλαβε την σκηνή για να επιδείξει και σε μας το μουσικό της στυλ που, ευτυχώς, από την αρχή δεν αντιμετωπίστηκε είτε σαν γραφικό φολκλορ είτε σαν μια εγκεφαλική μίξη ανατολικών και δυτικών επιρροών αλλά μία πολύ πετυχημένη, αυθεντική μουσική αναβάθμιση της μουσικού σύμπαντος των μουσικών. Αυτό που παρακολουθούσαμε όλους αυτούς τους μήνες στα ανεβασμένα βίντεο από την τουρνέ του σχήματος η οποία κατέληξε στην Αθήνα, ήταν μια κεφάτη μπάντα, περισσότερο χαλαρή, που έπαιζε με περισσότερη ένταση τα τραγούδια της και έδινε αυτό που αναζητούμε στις ζωντανές εμφανίσεις κάθε φορά. Αμεσότητα και ένστικτο, παρά περισσή δεξιοτεχνία και ακρίβεια.  Έτσι, οι επιλογές από τους 4 θαυμάσιους δίσκους τους αλλά και δύο νέες διασκευές από το επερχόμενο παίχτηκαν ακριβώς έτσι. Η ελκυσ

«CLAMM explore the confusion of what it is to be a young person trying to live an honourable life in this fucked up world. Their songs are about trying to navigate systems of power and oppression while retaining a healthy sense of self and mental health. Community, creativity, and catharsis are what they hope to achieve through their music. »  Ήταν ένα άθλιο καλοκαίρι για μένα αλλά τελείωσε .  Και μόλις θυμήθηκα ότι πέρυσι τέτοια εποχή ένα ροκ άλμπουμ από την Αυστραλία άρχισε να «ανάβει τα αίματα» και να θέτει την αρχή ενός ακόμα ανακουφιστικού και μουσικού Φθινοπώρου. Ε λοιπόν το κάρμα και φέτος μου πλασάρει έναν ακόμα rock δίσκο από την Αυστραλία που όπως και ο περσινός ( Comfort To Me - AMYL AND THE SNIFFERS , για να σας συνδέσω με τα περασμένα) δεν αναμενόταν αλλά μόλις ξεκίνησε να «ξερνάει» ηλεκτρισμό, ήταν σαν μια λυτρωτική καταιγίδα. Η «κάθαρση» μιας υγιέστατης ποστ πανκ/ροκ  επίθεσης τα από καταιγιστικά, θυμωμένα κιθαριστικά μέρη, σταθερούς, οργισμένους ρυθμούς και φωναχτά φωνη