«CLAMM explore the confusion of what it is to be a young person trying to live an honourable life in this fucked up world. Their songs are about trying to navigate systems of power and oppression while retaining a healthy sense of self and mental health. Community, creativity, and catharsis are what they hope to achieve through their music. » Ήταν ένα άθλιο καλοκαίρι για μένα αλλά τελείωσε . Και μόλις θυμήθηκα ότι πέρυσι τέτοια εποχή ένα ροκ άλμπουμ από την Αυστραλία άρχισε να «ανάβει τα αίματα» και να θέτει την αρχή ενός ακόμα ανακουφιστικού και μουσικού Φθινοπώρου. Ε λοιπόν το κάρμα και φέτος μου πλασάρει έναν ακόμα rock δίσκο από την Αυστραλία που όπως και ο περσινός ( Comfort To Me - AMYL AND THE SNIFFERS , για να σας συνδέσω με τα περασμένα) δεν αναμενόταν αλλά μόλις ξεκίνησε να «ξερνάει» ηλεκτρισμό, ήταν σαν μια λυτρωτική καταιγίδα. Η «κάθαρση» μιας υγιέστατης ποστ πανκ/ροκ επίθεσης τα από καταιγιστικά, θυμωμένα κιθαριστικά μέρη, σταθερούς, οργισμένους ρυθμούς και φωναχτά φωνη