Το τρίτο και τελευταίο μέρος του φετινού ραδιοφωνικού θέρετρου για Το Σπίτι Με Τα Παράξενα, ολοκληρώνει ένα μεγάλο μέρος του φετινού καλοκαιριού αφιερωμένο στη disco μουσική της δεκαετίας του ’70 και μετέπειτα δημιουργίες βασισμένες σε αυτή. Η βιομηχανία της χορευτικής μουσικής είναι πάντα στο προσκήνιο είτε πρωτοπορώντας είτε ανακυκλώνοντας αλλά στις μέρες μας αδυνατεί να διατηρήσει την ευθύτητα αλλά και την ξεκάθαρη feel good - χωρίς τύψεις κατάσταση, της χρυσής εποχής της disco (1977-1980). Η disco φτιάχτηκε για να προσφέρει απελευθέρωση από τη νοοτροπία που καλλιεργούσαν κακώς εννοούμενες θρησκευτικές και κοινωνικοπολιτικές αντιλήψεις για το ποιόν της διάθεσης που πρέπει να έχει ο σύγχρονος άνθρωπος. Φυσικά κάποια στιγμή ο ελιτισμός, η καλλιτεχνική αλλαγή των πρωτοπόρων από τα 4/4, η υπερκατανάλωση ναρκωτικών, το aids , η σώνει και καλά καταναγκαστική έξοδος αναζήτησης «πυρετού του Σαββατόβραδου» και η περισσότερο αγχωτική τάση για επιτυχία και κοινωνική καταξίωση...