Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

19. Panda Bear Meets The Grim Reaper – PANDA BEAR  (Domino) « ..Ύ στερα από δεκάδες ώρες ακρόασης ηχογραφήσεων του καλλιτέχνη, έχω την εντύπωση ότι το στυλ του, έχει σιτέψει στα αυτιά μου και πλέον το τελευταίοι του άλμπουμ ακούγεται πιο βάτο, ρυθμικότερο και φωτεινότερο από τα προηγούμενα. Άλλα και ιδέα μου να είναι, σε αυτό το άλμπουμ με τον, φαινομενικά και μόνο, μακάβριο τίτλο, ο PANDA BEAR δίνει περισσότερο χώρο σε αυτό που είναι η βάση της δημιουργικής του ταυτότητας και που παλιότερα έπλεε σε περίπλοκα και ενίοτε χαοτικά υποστρώματα μουσικής. Δίνει περισσότερο χώρο στη μελωδία και στα φωνητικά... » « ..Κατακτά συναισθηματικές κορυφές που οι περισσότεροι σύγχρονοι του ακόμα δεν έχουν δει ούτε με κιάλια. Και η τραγουδοποιία του πλέον ακουμπά στα όρια μιας νέας ηλεκτρονικής εποχής της, χωρίς να βαραίνει από την αγωνία της πρωτοπορίας και της αισθητικής αναζήτησης άλλα δίνει περισσότερη σημασία στο συναίσθημα με ένα περισσότε...

 20. Poison Season – DESTROYER  (Merge, Dead Oceans) Για οκτώ άλμπουμ και μία κασέτα, από το 1996 μέχρι το τέλος των '00'ς, οι DESTROYER ήταν απλά ένα side project του ενός από τους βασικούς συνθέτες των THE NEW PORNOGRAPHERS . Τι κι αν οι THE NEW PORNOGRAPHERS είχαν ξεκινήσει τρία χρόνια μετά από αυτούς . Τι κι αν τα άλμπουμ αυτά έδειχναν ένα ταλέντο που απλά έπρεπε να να έχει τριπλάσια φήμη από αυτή που είχε. Και ύστερα, με τη νέα δεκαετία, ήρθε το '' Kaputt '' (2011) . Ένα άλμπουμ που περιείχε,αυθαίρετα μιλώντας, κοσμοπολίτικη ποπ με έγχορδα, πνευστά και μπάσο να κυριαρχούν. Ήταν ένας δίσκος ιδιοφυής αλλά και πικρός. Ήταν ο δίσκος που έκανε τον Dan Bejar και την παρέα του γνωστούς παντού, με εμφανίσεις που ανέβασαν το δείκτη δημοτικότητας λίγο και φυσικά αναδείχθηκε και η προσωπικότητα του  Dan Bejar  . Ένας όχι κοσμοπολίτης, όχι γόης, όχι clean cut, αξύριστος, αχτένιστος, αγουροξυπνημένη/ξενυχτισμένη φά...