Μετά από τέτοια νύχτα δεν θα ήθελα να γράψω κάτι ,παρά μόνο να παραθέσω κουνημένα βίντεο και φλουταρισμένες φωτογραφίες.Ήταν μια βραδιά γεμάτη λάμψη και αναμνήσεις. Οι PULP είναι ένα σχήμα ζωής. Δεν τους έζησα την εποχή που σχηματίστηκαν,αλλά βίωσα την άνοδο τους,την αναπάντεχη αλλά πολύ ευχάριστη καθιέρωσή τους στις μάζες για τέσσερα χρόνια και το φυσιολογικό φινάλε τους,εκεί στις αρχές των '00ς. Οι αιτίες του επανασχηματισμού τους,δεν μπορούν να αναζητηθούν σε οικονομικούς λόγους μόνο,ύστερα από το πολυδάπανο, φωτεινό,λαμπερό,pop art οπτικοακουστικό θέαμα που μας παρουσίασαν,παρά μόνο στη νοσταλγία μιάς εποχής που ανάλογη της δεν υπάρχει σήμερα. Και την τίμησαν αυτή τη νοσταλγία και με το παραπάνω. Έπαιξαν πολλά αγαπημένα τραγούδια,πολλά από αυτά ακούστηκαν ακόμα πιο ακμαία και προκάλεσαν μαζικό ενθουσιασμό στο πολυπληθές κοινό που τραγουδούσε χόρευε και χαιρόταν με τον πάντα ακμαίο και με κοφτερή αίσθηση του χιούμορ του JARVIS COCKER και την διακριτική,προσηλωμένη ...