Ήμουν από αυτούς που δεν πήγαν στην πρώτη τους εμφάνιση το Νοέμβρη του 2008.Θα μπορούσα να σας πω χιλιάδες δικαιολογίες,αλλά θα σας πω την αλήθεια. Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ μαζί τους. Η όλη φάση του ποστ ροκ, με συνάρπαζε στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 αλλά κάποια στιγμή το βαρέθηκα.Ήταν αρκετά προβλέψιμο και 'οποτε άκουγα το ''κλινγκ-κλινγκ-κλινγκ'' της εισαγωγής ΔΕΝ περίμενα ν' ακούσω το ξέσπασμα. Τελευταία ,μετά την αναπάντεχη επιτυχία των συναυλιών αυτού του είδους στην Ελλάδα άρχισα να μελετώ το" φαινόμενο" και να ακούω ό,τι είχα χάσει τα τελευταία 5 χρόνια. Οι GOD IS AN ASTRONAUT ,μπήκαν τους τελευταίους μήνες στο Σπίτι και μπορώ να σας πω ότι με έχει παρασύρει η καλλιτεχνική τους αρτιότητα και η τεχνική τους κατάρτιση. Ηχητικά μπορεί ν' ακούγονται όπως όλα του είδους αλλά πολύ εύκολα βυθίζουντον ακροατή σε όμορφα τοπία νοσταλγίας και αναμνήσεων. Δίκαια λοιπόν τους αξίζει η φήμη που έχουν. Στις 08-05 λοιπόν ,μετά τη θριαμβευτ