Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Όσο άκομψο και χονδροειδές ακούγεται σαν χαρακτηρισμός,τόσο άκομψο ακούγεται. Όμως δεν θα κρύψω ποτέ ότι με «αναστάτωσε» και ότι θα θυμάμαι το όνομα ,μέχρι την επόμενη φορά που κάποιοι θα  «φτιάξουν» πιο έξυπνα και θα στείλουν είτε στην κορυφή είτε στις σελίδες του ΝΜΕ και του Spin και απο εκεί στο εναλλακτικό κοινό,κάτι ανάλογο. Η MDK 13 γ.κ.σ. Kelly Martin ,στο soundcloud της περιγράφει κατατοπιστικά τη «θεωρία» της... « Been out of the music game for a while. Just getting back to it again. Love Metal Dubstep. I think that is the new wave of music in the next few years (imo). Thanks for listening!!!!! » Μόνο πέντε αναρτημένα κομμάτια ένα εκ των οποίων είναι μια ανακατασκευή  του πρώτου που δημοσίευσε,ένα άλλο διαρκεί 30 δευτερόλεπτα και είναι ανάξιο περαιτέρω αναφοράς,ένα άλλο είναι μια γεμάτη ιδέες αλλά πρόχειρη ανακατασκευή του '' For Whom The Bell Tolls '' των METALLICA και τα δύο που αναδημοσιεύουμε και αποτελούν σημεία δημιουργίας ενός νέου μουσικού πλα...

Δεν είναι απαραίτητο να κάνουμε ολόκληρη κουβέντα για το προχθεσινό σώου των RAMMSTEIN .Η σκηνική παρουσία τους είναι για να τη ζεις.Έστω και αν τελικά η εικόνα έφαγε τη μουσική,έστω και αν οι φλόγες και ο φωτισμός πρόσφεραν μοναδικές συγκινήσεις,ήταν μια σπουδαία συναυλιακή εμπειρία που μόνο μίζερος,κακόβουλος και ψηλομύτης πρέπει να είσαι για να μη σου αρέσει έστω και λίγο. Το σχήμα παρουσίασε όλες τις μουσικές και αισθητικές καταβολές που συνθέτουν το φαινόμενο RAMMSTEIN (Γερμανικός εξπρεσσιονισμός,φουτουρισμός,cyberpunk,metal,industrial ),με τη δέουσα σοβαρότητα και πειθαρχία,παίζοντας με τις φλόγες σαν να ήταν παιδικά παιχνίδια,με πολύ στριφνό και σαρκαστικό χιούμορ ακόμα και πάνω στη Γερμανικότητά τους.  Έπαιξαν όλα τα αγαπημένα μου ( Ich Will,Du Riechst So Gut,Sonne, Du Hast ), το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους πολύ κακώς δεν του έδωσα τόση σημασία (έχει εξαιρετικές στιγμές) ,ο κόσμος φυσικά ανταποκρίθηκε όπως έπρεπε ακόμα και όταν είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό απο τα εφφέ.....

Μέταλ,μπουζούκι,δείγματα από παλιά ρεμπέτικα, r'n'b δεύτερα φωνητικά,μετα TOOL προσεγγίσεις,συνθέσεις που ξεπερνούν τα 5 λεπτά με αναπάντεχα γυρίσματα, ενδιαφέροντες στίχοι και βαριά παραγωγή.Είναι αυτά που συνθέτουν τον ήχο των TREATMENT OF SAINTS AVIATORS και άλλο να σας λέω και άλλο ν'ακούτε.. Αν και είναι πολύ νέο σχήμα, το δίδυμο Νίκος Βολονάκης και Ian McMenamin (ΕλληνοΑμερικάνικη σύμπραξη), έχει πολλές φιλόδοξες ιδέες που τολμά να τις ηχογραφεί  και ισχυρή προσωπικότητα. Το αποτέλεσμα είναι ένας ήχος καθαρά μετα ροκ προς το μέταλ που έχει τη δικιά του αυθεντική ταυτότητα.Τα δείγματα και ο τρόπος που διασπάνε τη φόρμα με φωνητικά και εθνικ στοιχεία  δίνουν αυτό τον ξεχωριστό και παράξενο χαρακτήρα, στη μουσική τους.Σχεδόν ανανεώνουν το είδος.Για την Ελληνική μουσική πραγματικότητα είναι κάτι το πραγματικά διαφορετικό.Άσχετα αν η εικόνα τους (τυπική ροκ στα όρια του γραφικού),δε συμφωνεί ιδιαίτερα με αυτά που προσπαθούν να βγάλουν προς τα έξω (μην πιστεύετε αυτά...