Η Φθινοπωρινη αλλαγή ώρας ,μου υπενθυμίζει πόσο πολύ χρειαζόμαστε επέκταση χρόνου.Με δεδομένα τα τρελλά και ανεξέλεγκτα ωράρια εργασίας-δουλείας και με ένα σωρό εκκρεμότητες ,το να μην υπάρχει ελεύθερος προσωπικός χρόνος, αρκετός ελεύθερος χρόνος ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Ο προσωπικός χρόνος,ισορροπεί το πνεύμα,το σώμα ,τη ψυχή είναι το αντίβαρο σε μια ολοένα ασφυκτική κοινωνική ζωή, ένας τρόπος αποσυμπίεσης ,μία ανακωχή με το περιβάλλον. Αλλιώς ο λόγος και η αιτία της ύπαρξης μέσα στον κοινωνικό περίγυρο, εξαφανίζονται. Ο υπόλοιπος χρόνος φεύγει από τα χέρια σαν νερό...Το κινούμενο άγχος που βλέπεις στο δρόμο ,ανήκε κάποτε στο Ανθρώπινο Γένος..... Σήμερα ήταν ένα Κυριακάτικο πρωινό από αυτά που ονειρευόμουν πάντα.Με περισσότερο ύπνο,με περισσότερο χρόνο για ο,τιδήποτε. Περισσότερη μουσική εννοείται. -JONATHAN RICHMAN,PAULA FRASER, σε λίγες μέρες στην Αθήνα,δύο εναπομείναντες ρομαντικοί που η λέξη τροβαδούρος δεν θυμίζει γραφικούς μετα Ντυλανικούς βαρύγδουπους π...