Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

03. Homeland - LAURIE ANDERSON ' '' Το ''αόρατο'' άλμπουμ της χρονιάς ? Ένα απο τα άλμπουμ της δεκαετίας ? Η καλύτερη   Laurie ,ever ? Θα σας το πω αν ξεπεράσω την αναπάντεχη συγκινησιακή φόρτιση που μου προκάλεσε.Αν όμως θέλετε ένα άλμπουμ Αληθινής μουσικής για φέτος ,επενδύστε σε αυτό και μόνο. .'' '' And So Finally Here We Are..At The beginning of a brand New Era... '' Η συγκινησιακή φόρτιση,δεν φεύγει όποτε ακούω το καινούριο άλμπουμ της.Δεν το επιδιώκω. Η Laurie Anderson είναι σαν ένας Άγγελος για μένα.Η φωνή,η ερμηνεία ,οι λέξεις,τα ποιήματα,οι στίχοι της, το χιούμορ,η ευαισθησία,οι δίσκοι της,είναι κάτι σαν προστασία όταν ενεργοποιούνται με το που πέφτει η βελόνα ή το play στο player.Δε θα μπορούσα να νοιώθω διαφορετικά και με αυτό το άλμπουμ.  Την ξέχασα για καμιά εικοσαριά χρόνια,αλλά δε με ξέχασε αυτή. Ήρθε πάλι σε μια Αμερική, που έχει καταφέρει να διαλύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση θερίζοντας τις κρίσεις που έσπειρε,κριτικ...

04. S/t  - CRYSTAL CASTLES Ακόμα αυτή η μυρωδιά της κουρασμένης μεγαλούπολης.Ακόμα χαμένες επιθυμίες και όνειρα αρωματίζουν υπονόμους. Ακόμα αυτά τα φθηνά συνθ και ρυθμοκούτια ,να ιδρώνουν από τα κοπανήματα αλλά και να παράγουν συνθετικά ισοδύναμα νοσταλγίας. Ακόμα αυτή απελπισμένη ,άσχημα στραπατσαρισμένη συναισθηματική οργή να βγαίνει είτε με εκτονωτική και αγχολυτική επιθετικότητα ,είτε να παραμορφώνεται σαν ονειρικός ψίθυρος που ακούγεται από μια απομακρυσμένη γωνία της ψυχής. Λόγια μηδενιστικά,χωρίς ελπίδες ή όνειρα,παρά μόνο κυνισμό και αντίδραση.  Είναι η φωνή όχι αγωνίας πια,αλλά ο ήχος της δικιάς τους αλλά και τις δικιάς μας θλίψης , που βγάζει δόντια και αναφλέγεται,παλεύοντας με το Θηρίο της αστικής αλλοτρίωσης.Κλωτσά, τρομάζει ,λυπάται,νοιώθει όλη τη ζωή του να περνά από μπροστά αλλά κάπου στο βάθος υπάρχει η επιθυμία της νίκης,το όνειρο ενός καλύτερου κόσμου ή ψυχικής ηρεμίας.Δεν το καταλαβαίνεις από τα αρνητικά και λίγο εφηβικά στιχάκια της Alice .Δεν παί...