Ήταν το πρώτο άλμπουμ το 2011 που άκουσα,όταν διέρρευσε στα τέλη του 2010.Το άκουσα μόνο μια φορά για να καταλάβω ότι ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα όλων των εποχών,έκανε ένα δίσκο που συνδύαζε το '' A Bell Is A Cup...Until It Strucks " και το " 154 ", με πιο στιβαρή παραγωγή αλλά και περισσότερη ποπ και χαλαρή διάθεση... Όχι δε μου φάνηκαν συγκλονιστικοί,ούτε εντυπωσιακοί ,ούτε ότι άνοιγαν νέους δρόμους,με αυτό το άλμπουμ,σε πρώτη φάση.Και μετά τη δέκατη ακρόαση δεν είχε σημασία, ούτε και οι σκέψεις της πρώτης παραγράφου...Όπως πάντα με τους WIRE ,η αξιοπρεπής παρουσία τους,όλα αυτά τα χρόνια μιλάει από μόνη της... Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια,από εκείνο το εκρηκτικό live στο Roxy ,επίσης πολλά από την εποχή που οι ELASTICA ,χρησιμοποιούσαν έξυπνα τα ριφφ τους, για να κάνουν αξέχαστες επιτυχίες. Επίσης παρα πολλά από την εποχή που οι R.E.M. , τους έδειχναν γιατί είναι καλύτερο το δικό τους '' Strange '' από τη δικιά τους πρωτότυπ...