Από το αχανές διάστημα μέχρι τον Αμαζόνιο είναι μια απόσταση που για να καλυφθεί απαιτεί προσαρμογή σε κάθε επίπεδο περιβάλλοντος. Κατάλληλο εξοπλισμό, κατάλληλη ψυχολογία. Από το απέραντο και γεμάτο πιθανότητες ή ακόμα και το απόλυτο τίποτα παρά μόνο νετρόνια, βαρυτικές έλξεις και νέφη αερίων Διάστημα μέχρι τις σκληρές ( για τους μαλακωμένους αστούς) συνθήκες της άγριας Γήινης ή οποιασδήποτε πλανητικής Φύσης που φιλοξενεί ζωή, είναι μια περιπέτεια που αξίζει να ζει κανείς. Αν αυτή η περιπέτεια προβληθεί στο υπαρξιακό πεδίο τότε εκεί παίζουμε εκ του ασφαλούς. Όμως τι είναι η απλή επιβίωση αν δεν συνοδεύεται από εξύψωση όλων των παραμέτρων που κάνει το Ανθρώπινο είδος μια υγιή μορφή ρύθμισης της Συμπαντικής νομοτέλειας. Το φετινό πέμπτο ταξίδι στη Θλίψη δεν είναι παρά μια απλή σκιαγράφηση ενός εσωτερικού, αργού και επίπονου πολλές φορές ταξιδιού της Ψυχής από το μεγαλείο του απόλυτου τίποτα μέχρι την πρόκληση της αυτογνωσίας αλλά και των εξωτερικών επιρροών. Ο δικός μας Γ