Από
το αχανές διάστημα μέχρι τον Αμαζόνιο
είναι μια απόσταση που για να καλυφθεί
απαιτεί προσαρμογή σε κάθε επίπεδο
περιβάλλοντος. Κατάλληλο εξοπλισμό,
κατάλληλη ψυχολογία. Από το απέραντο
και γεμάτο πιθανότητες ή ακόμα και το
απόλυτο τίποτα παρά μόνο νετρόνια,
βαρυτικές έλξεις και νέφη αερίων Διάστημα
μέχρι τις σκληρές ( για τους μαλακωμένους
αστούς) συνθήκες της άγριας Γήινης ή
οποιασδήποτε πλανητικής Φύσης που
φιλοξενεί ζωή, είναι μια περιπέτεια που
αξίζει να ζει κανείς.
Αν
αυτή η περιπέτεια προβληθεί στο υπαρξιακό
πεδίο τότε εκεί παίζουμε εκ του ασφαλούς.
Όμως τι είναι η απλή επιβίωση αν δεν
συνοδεύεται από εξύψωση όλων των
παραμέτρων που κάνει το Ανθρώπινο είδος
μια υγιή μορφή ρύθμισης της Συμπαντικής
νομοτέλειας.
Το
φετινό πέμπτο ταξίδι στη Θλίψη δεν είναι
παρά μια απλή σκιαγράφηση ενός εσωτερικού,
αργού και επίπονου πολλές φορές ταξιδιού
της Ψυχής από το μεγαλείο του απόλυτου
τίποτα μέχρι την πρόκληση της αυτογνωσίας
αλλά και των εξωτερικών επιρροών.
Ο
δικός μας Γολγοθάς δεν έχει μαστίγια
και αγκάθια αλλά κρύβει χειρότερες
προκλήσεις. Την όμορφη, νοσταλγική αλλά
επικίνδυνη στασιμότητα της τελειότητας
και γοητείας του Κενού, τις προκλήσεις
από το Φως και το Σκοτάδι, τις συνεχιζόμενες
βασανιστικές αυταπάτες μέχρι την τελική
Αλήθεια αλλά και την εναρμόνιση με το
περιβάλλον που θέλει κανείς να ζήσει
τελικά, η οποία με τη σειρά της είναι
μια συνεχιζόμενη κόντρα με τις αυταπάτες
και την παραπλάνηση.
12
στάδια/συνθέσεις/ στάσεις λοιπόν που
μπορεί να σημαίνουν από μόνες τους κάτι
αλλά πιο πολύ είναι έτοιμες για την κάθε
προσωπική ερμηνεία σας παρουσιάζω σε
αυτό πέμπτο mixtape. Είναι μια προσωπική
αντίληψη αλλά και εύκολο όχημα για τις
δικές σας περιπλανήσεις στην ιδεατή
του μορφή.
Φυσικά
το φετινό μας holytape λειτουργεί και σε
πρώτο επίπεδο σαν απλή ακουστική
απόλαυση, χωρίς περαιτέρω ανάλυση, 12
εξαιρετικών συνθέσεων μουσικής
επιλεγμένων και βαλμένων στη σειρά,
ειδικά για αυτές τις μέρες.
Τα
προηγούμενα 4 τα βρίσκετε εδώ:
Σχόλια