Πήξαμε στην επανασύνδεση φέτος. Άλλα δέχθηκα να παίξω στο ''παιχνίδι'' με περίσσεια ευχαρίστηση, γιατί αυτή τη φορά είχα κάτι ''παλιά χρέη'' να ξεπληρώσω,κάτι παλιές επίμονες επιθυμίες ,που με τυρρανούσαν χρόνια ,να πραγματοποιησω και φέτος ήταν μιά καλή ευκαιρία να τηλεμεταφερθώ σε παλιά ''αγαπημένα στέκια'' ,είτε νεοκυματικού ,είτε βιομηχανικού,είτε Kraut ντεκορ. Ήταν σαν να είχα κολλήσει στα αδρανή χρόνια των αρχών της δεκαετίας του '90. Άραγε είκοσι χρόνια μουσικής εξέλιξης πού να χάθηκαν αυτό το εξάμηνο ? Στους SAD LOVERS AND GIANTS , ακούγοντας το χαρακτηριστικό ριφφ στο μπάσο και την πιό γήινη,χωρίς εφφέ ,γυμνή φωνή του Garce στο In Flux ,έπιασα τον εαυτό μου να παραδέχεται ότι όσοι GONJA SUFI και ANIMAL COLLECTIVE να περάσουν απ' τον πλανήτη ,ο κατα-δικός μου Παράδεισος είναι φτιαγμένος από μελαγχολικές μπασογραμμές, φωνές σαν Φθινοπωρινό τοπίο μετά τη βροχή ,κιθάρες που κελαιδάνε επικολυρικές θλιμμένες συγχο