Previously on ‘Feeding The Flame’… «ο κατάδικός μου Παράδεισος, είναι φτιαγμένος από μελαγχολικές μπασογραμμές, φωνές σαν Φθινοπωρινό τοπίο μετά τη βροχή, κιθάρες που κελαηδάνε επικολυρικές θλιμμένες συγχορδίες για την απώλεια της ανεμελιάς και της ομορφιάς, τύμπανα που με ακρίβεια και μετρονομική ψυχρότητα δίνουν το ρυθμό για την τελική έξοδο από τη γκριζάδα. Ένας Παράδεισος όχι τόσο πράσινος, με λίγο παραπάνω σέπια, αλλά σίγουρα το καταφύγιο μου, η σταθερά μου όταν όλα διαφοροποιούνται είτε προς το καλύτερο, είτε προς το χειρότερο. Οπότε μην ψάχνετε νηφάλια άποψη για αυτή την εμφάνιση των S.L.A.G.»….. …«σε αυτή τη συναυλία άκουσα τους καλλιτέχνες που αθόρυβα και χωρίς να το καταλάβω τότε, δημιούργησαν το ηχητικό ανάλογο του new wave αντίκοσμου. Του δικού μου κόσμου. Καλλιτέχνες που ακόμα σέβονται τα τραγούδια τους, παραμένουν '’δοσμένοι'' στη μουσική τους και είναι αξιοπρεπείς, ακόμα και αν δεν έχουν τίποτε άλλο να δώσουν πιά.» (28.4.2009)» Και τώρα η συνέχεια… «18 χρό...