Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Tο NME θεωρεί το Primary Colours , δεύτερο άλμπουμ των THE HORRORS , σαν το Βρετανικό αρτ-ροκ άλμπουμ που περίμεναν τόσο καιρό, οι υπόλοιπες κριτικές είναι θετικές και στο Σπίτι δε σταματά ν΄ακούγεται καθημερινά με την ίδια ένταση και την ίδια θέρμη. Μόνο που το ξεκινάμε ανάποδα. Απαραίτητα πρέπει ν΄ακουστεί το Sea Within A Sea πρώτο (ναι,δε ζω χωρίς αυτό το ψυχεδελικό αριστούργημα τα τελευταία εικοσιτετράωρα,όπως θα γνωρίζετε μερικοί,το παραδέχομαι) και μετά ανάλογα την όρεξη και τη διάθεση. Πάντα όμως καταφέρνω να το ακούω μέχρι το τέλος. Οι μουσικές αναμνήσεις που κουβαλά είναι αγαπημένες αναμνήσεις από τα τέλη της δεκαετίας του '80,που έκαναν γκρουπ όπως PAINS OF BEING PURE AT HEART , VIVIAN GIRLS , CRYSTAL STILTS και Σια, γνωστούς ,αγαπητούς και σε λίγο καιρό αν πάνε έτσι,μεγάλους γι'αυτή τη δεκαετία. Οι HORRORS , ακούγονται λιγότερο lo-fi από τους Αμερικάνους αντίστοιχους ''νοσταλγικούς'' και με ό,τι έχουν καταπιαστεί ως τώρα , γκα...

Ναι είναι το καινούριο των ARIEL PINK'S HAU NTED GRAFFITI. Flashback ,λέγεται. Ναι είναι hard rock ,ξετσίπωτο,εθιστικό, hard rock. Το κολλάς δίπλα στο Burnin' For You των BLUE OYSTER CULT και τρελλαίνεις τους μακρυμάλληδες. Νοσταλγικότερο κι απ΄το I Can't Heαr My Eyes . Τόσο καλοκαιρινό που νομίζεις ότι ο ήλιος είναι ρόκερ και σολάρει στο σύμπαν. Ναι το γουστάρω.Το γουστάρω πολύ. Όχι μόνο το Flashback ,αλλά και τα τρία υπόλοιπα. Το, αλά CLASH χαρούμενο πανκ , Rama Ya ,το είμαι-ο -Bernie Worrell-και- βαριέμαι-αλλα -ας- παίξω-κάτι -για- να- περάσει- η- ώρα-δε-χρειάζεται-να-έχω-τον-τεχνικό-ήχου-κοντά-μου-θα-βγεί-γαμάτο-έτσι-κι-αλλιώς , Reminiscences αλλά και το πιό απαλότερο, σαν Arielικό αεράκι το απόγευμα , Phantasthma . Το 2009 προστάζει επιστροφή στις ρίζες και αυτό είναι το διαμάντι στο στέμμα της νοσταλγίας 2009. Δε χορταίνω ν΄ακούω..Απλά ακαταμάχητο.. Η 22 Μάη ζυγώνει.... Προετοιμαστείτε..

Είναι αναρτημένο στο myspace από τον Απρίλη και κυκλοφορεί επίσημα απο την Kitsune στις 25 Μάη. Είναι το νέο τραγούδι των Βάσκων CRYSTAL FIGHTERS που πέρυσι είχαν ξετινάξει το Σπιτι με το απίστευτα παράξενο I Love London . Το Xstatic Truth , όπως το ακούω στην εκτέλεση που είναι αναρτημένο, φέρνει τη δροσιά του πρωινού με την εθνο αμπιεντ εισαγωγή του αλλά εξελίσσεται σε ένα μεταμεσονύκτιο εθιστικό ηλεκτροντισκο παραλήρημα που δε θέλεις να σταματήσει... Δεν ξέρω πότε και αν θα κυκλοφορήσουν κανονικά cd ,αλλά αν είναι να μας πετάνε τέτοιες ηλεκτροεθνικ μολοτωφ υπό μορφή 12'' αραιά και που ,τότε χαλάλι η αναμονή.. Υπάρχει πάντως διαθέσιμο το εκρηκτικό mixtape που προσφέρουν δωρεάν και το καταιγιστικό I Do This Everyday σε αυτή τη ντεμο εκτέλεση, που δεν αφήνει τίποτα όρθιο.