Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

03. An Empty Bliss Beyond This World - THE CARETAKER «..  . Λες και ο δίσκος θα καταρρεύσει από την πολυκαιρία.Τα ξυσίματα της βελόνας είναι πανταχού παρόντα.Κάποιες στιγμές παλεύεις ν' ακούσεις τις Γκερσουινoειδείς μελωδίες, σε αυτό τον ωκεανό από ξυσίματα..Άλλά στο τέλος η συνδυαστική ικανότητα κερδίζει. Κάποιες μελωδίες πάλι νοιώθουν χαλαρά και όμορφα καθώς επαναλαμβάνονται μέχρι να κοπούν απότομα..Και εγώ το ίδιο. Κάποιες φορές ο ήχος χάνει τη στερεοφωνία του,οι αναμνήσεις «κολλάνε» .  Οι μελωδίες είναι αφαιρετικές,με κενά.Ωραίο παιχνίδι για το μυαλό ,να συμπληρώνει τα κενά. Κάποιες άλλες πάλι,τα ξυσίματα υποχωρούν και ο ήχος ακούγεται σαν ήλιος μετά τη βροχή.Λάμπει περισσότερο.Τότε είναι και πιό χαρούμενος. Τα ξυσίματα είναι σαν παράσιτα.Προσπαθώ ν' ακούσω πίσω από αυτά.Πολεμάω σχεδόν. Η μουσική έρχεται από το παρελθόν. Το έζησα,δεν το έζησα ,δεν ξέρω...Είναι πάντως ό,τι απόμεινε..Μουσικές κάψουλες λίγης ευτυχίας.Μακριά από αυτό τον κόσμο..» . Η δ

04. Eye Contact - GANG GANG DANCE   «  Βρίσκομαι πάλι στον Κήπο των ηχητικών Ηδονών ...Κρυστάλλινοι συνθετητές εκπέμπουν μεταλλικές ηχομορφές που γλιστράνε στον αιθέρα και πέφτουν σαν απολαυστική βροχή,πάνω στο πρόσωπό μου.Αναπνέω με ευχαρίστηση τον φρέσκο αέρα που ακούγεται σαν υψίφωνη Σειρήνα να βγάζει γλυκούς,νοσταλγικούς φθόγγους,να μιλά σε γνωστή γλώσσα αλλά με λέξεις που προσπαθώ να καταλάβω ακόμα. Πάσης φύσης ρυθμοί δονούν και μεταβάλλουν το φρέσκο χώμα,έχω την αίσθηση ότι ίπταμαι. Ρυθμοί εκστατικοί,κιθαριστικά χάδια που χρωματίζουν  αυτό που συμβαίνει τώρα εκεί. Όλοι στροβιλίζονται κάτω από αυτή την περίεργη ατμόσφαιρα και όλοι χαμογελάνε από πραγματική ευχαρίστηση. Θα ήθελα να μείνω παραπάνω.... ». Έμεινα πολύ.Πάρα πολύ.Ήταν αυτό το '' don't worryy '' στην αρχή του '' Glass Jar '' που με ηρέμησε αυτόματα .Η ακρόαση αυτού του δίσκου μετά ήταν ,είναι και θα είναι,μια υπέρτατη αισθητική εμπειρία. Δεν πιστεύω σε ανώτερες φυλ

05. Cherish The Light Years - COLD CAVE «..  Μετά το σοκ της πρώτης ακρόασης,μια δεύτερη ίσως να μην προκαλεί υπερμεγέθη σχόλια αλλά το ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πολύ σημαντικό crossover δίσκο,που αξίζει να γίνει εμπορική επιτυχία,να βγάλει μερικά εξαιρετικά σινγκλ,να αποκτήσει τεράστια δημοσιότητα,να δημιουργήσει τις αναμνήσεις του 2020,δεν μπορούμε να το αρνηθούμε. Hooks,refrain,ρυθμοί,μελωδίες και ενορχηστρώσεις είναι τόσο προσεγμένα και καλά επεξεργασμένα,που δίνουν μια τεράστια παλιομοδίτικη σφαλιάρα σε αυτούς που πιστεύουν ότι τα ποπ άλμπουμ πρέπει να ακούγονται σαν Killers ,Bravery,Beyonce,Gaga, Justin Beaver  [sorry: Bieber ] ,Μελισσες ή Ονιραμα...»  Δεν ανέβηκε όσο ψηλότερα θα επιθυμούσαμε.Ούτε έγινε και η «φασαρία» που ονειρευόμασταν. Ο παλμός του δίσκου όμως είναι ακόμα ισχυρός και η λάμψη του ακόμα ζωντανή και θα παραμείνει για πολλά χρόνια ακόμα.

06. Eager To Tear Apart The Stars -LEYLAND KIRBY  « .. Μια ματιά στους τίτλους και αμέσως ,το ελαφρύ Φθινοπωρινό αεράκι ως επίλογος σε ένα ανέμελο καλοκαίρι, εισβάλλει στην πεζή έως πατικωμένη από οδοστρωτήρα, ζωή μας. Όταν το δε « Το Βέλος Του Χρόνου » προσγειωθεί στο στόχο, για τα επόμενα 40 λεπτά η ονειρική πραγματικότητα διαμορφώνει το χωροχρονικό συνεχές και επιβάλλει την παρουσία της ,σε όλο το ακουστικό φάσμα που μπορεί να συλλάβει συνειδητά και υποσυνείδητα ο ακροατής.      Δεν είναι ακριβώς σαν το προηγούμενο άλμπουμ/τριλογία.Είναι πιο λιτό,περισσότερο ευκρινές,δεν απλώνεται,είναι πιο αυστηρό,πιο αποκρυσταλλωμένο.Οι έξι συνθέσεις του έχουν το ίδιο εύρος συχνοτήτων προσανατολισμένες σε ένα βελούδινο μαύρο στερεοσκοπικό ουράνιο αστέρι -προβολή του μελαγχολικού τέρατος του καλλιτέχνη.Για πρώτη φορά μπορώ να αισθανθώ μια πιο επεξεργασμένη παραγωγή. Για πρώτη φορά ακούω δάχτυλα να ακουμπάνε τα πλήκτρα.       Με άξονα το πιάνο και τα συνθ έγχορδα,χ

07. Tragedy - JULIA HOLTER «.. Δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις το άλμπουμ σαν μια απλή συλλογή συνθέσεων έτσι κι αλλιώς. Δε σε αφήνει η ροή των τραγουδιών. Από την απόκοσμη,μυστηριακή είσοδος με τους περιβαλλοντολογικούς ήχους,τους ηλεκτρονικούς θορύβους,τα Θιβετιανά πνευστά,την άρια και το τελικό σιγοτραγούδιασμα της Julia στο '' Introduction '',μέχρι το τρυφερό ambient pop νανούρισμα φινάλε-έξοδο,που σχεδόν ραγίζει καρδιές με την ονειρική πλοκή και μελωδίες του ομώνυμου,όλα είναι τοποθετημένα με μαεστρία. Η σκηνοθεσία και η ενορχήστρωση,η πλοκή και η δυναμική των συνθέσεων όπως είναι τοποθετημένες,δίνουν στο '' Tragedy '' ξεχωριστή προσωπικότητα και ταυτότητα, που ξεπερνάει κατά πολύ τους απλούς χαρακτηρισμούς και παίζει στα δικά του σανίδια.Είναι δίσκος ξεχωριστός,χειροποίητος και θέτει τα δικά του μέτρα και σταθμά στον κόσμο της εναλλακτικής μουσικής...... ». Ελληνική Τραγωδία.Όχι όπως τη βιώνουμε σήμερα με την παρούσα οικονομικοκο