Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

SYNCH FESTIVAL : Μέρα Πρώτη : 12-06-2009 : Μέρος Δεύτερο

..Μετά τις εκπλήξεις, η εμφάνιση των μεγάλων TORTOISE δεν συγκίνησε όσο έπρεπε ,μάλλον προκάλεσε βαρεμάρα στους περισσότερους. Έπαιξαν ένα σετ με πολλά παλιά και καινούρια, ο ήχος ήταν απίστευτα καθαρός και δυνατός, η εκτέλεση των κομματιών εξαιρετική αλλά η μουσική τους απαιτεί προσήλωση και διάθεση για να λειτουργήσει ζωντανά. Προσωπικά δεν άντεξα πολύ και θα ήθελα να τους παρακολουθήσω μόνους τους κάποια στιγμή, να επιδίδονται σε αυτή τη συναρπαστική και ξεχωριστή μουσική που φτιάχνουν τόσα χρόνια.Απλά δεν είχα διάθεση για τόσο εγκεφαλικά πράγματα. Χωρίς να έχω μεγάλες προσδοκίες , μεταφέρθηκα γιά άλλη μία φορά στη δεύτερη σκηνή όπου οι FRIENDLY FIRES έπαιζαν το καλύτερο τραγούδι τους Jump In The Pool.Με πάρα πολύ όμορφα σίνγκλς και ένα άλμπουμ που δεν με ενθουσίασε και τόσο ,κατόρθωσαν να κάνουν όλο το κόσμο να χορεύει ακόμα και με μέτρια τραγούδια. Έχουν το ρυθμό μέσα τους οι λεβέντες και αυτό μετρά σε ζωντανές εμφανίσεις. Έτσι δεν απογοήτευσαν κανένα,το αντίθετο μάλιστα. Γιά τους PUPPETMASTAZ δεν ήξερα τίποτα. Εξεπλάγην ευχάριστα όταν αντί για dj είδα κούκλες να ραππάρουν,να κάνουν πρόζα και να χαρίζουν γέλιο στους παρευρισκομένους.Ήταν σαν να έβλεπα το MUPPET SHOW σε hip hop παράσταση και ήταν πραγματικά διασκεδαστικό. Εξαιρετικές κούκλες ,έξυπνες ρίμες, άφθονο χιούμορ . Ήταν υπέραρκετα για να μπεί στη λίστα με τις εκπλήξεις της ημέρας. Κουρασμένος αλλά με εξαιρετική διάθεση ,μπήκα στον οικείο και ζεστό χώρο του Αμφιθεάτρου γιά να παρακολουθήσω ένα ακόμα ιστορικό γκρουπ του Γερμανικού Ηχου των '70΄ς. Οι CLUSTER έπαιξαν κλασσική αναλογική ηλεκτρονική μουσική.Ήταν εμφάνιση ιστορικής σημασίας για τα εδώ δρώμενα και για 45 λεπτά , ταξιδέψαμε ακούγοντας δύο από τους πιο επιδραστικούς μουσικούς στην εξέλιξη του ηλεκτρονικού ήχου. Όσοι δεν τους ήξεραν και δεν έκαναν ειρωνικά σχόλια για το αν αυτό που ακουγόταν ήταν μουσική ή όχι, σίγουρα αποκόμισαν αρκετά πράγματα.. Ήταν το καλύτερο κλείσιμο μιάς εξοντωτικής αλλά αναπάντεχα καλής και πλούσιας σε ενδιαφέρον, πρώτης μέρας....


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...