Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Culture Of Pain - ICE_EYES



Είχαμε πολύ καιρό να ακούσουμε κάτι καινούριο από το αγαπημένο Αθηναϊκό δίδυμο των ICE_EYES.

Τους είχαμε αφήσει στο δεύτερο άλμπουμ τους και πρώτο για την Βρετανική  Seagrave records ''New Frame''. Περισσότερο ώριμοι και εξερευνητικοί με τους ρυθμούς, τις στρώσεις αλλά και τις μελωδίες μας έδωσαν ένα περισσότερο πυκνό άλμπουμ που βρέθηκε εκτός της λίστας μας για το 2016 μόνο και μόνο γιατί τότε δεν του είχαμε δώσει την προσοχή που έπρεπε.

Το φετινό τους ''Culture Of Pain'', τρίτο άλμπουμ και δεύτερη κυκλοφορία στη Seagrave, πάντα σε κασέτα και ψηφιακή μορφή, εξερευνά σκοτεινές περιοχές αποκλειστικά.

Αυστηροί, κοφτεροί και πειθαρχημένοι ρυθμοί, φωνητικές φράσεις που επαναλαμβάνονται μαζί με διάφορες στρώσεις από ήχους και με τη μελωδία σε δεύτερο επίπεδο, το άλμπουμ δημιουργεί υποβλητική, σκοτεινή ατμόσφαιρα που προκαλεί τις αισθήσεις και την περιέργεια του ακροατή, να φτάσει την ακρόαση ως το τέλος.

Περιλαμβάνει έξι συνθέσεις, τις πιο ολοκληρωμένες σε άποψη και αισθητική που έχουμε ακούσει από τους ICE_EYES. Η σειρά των συνθέσεων κάνει την πλοήγηση συναρπαστικότερη στο σκοτεινό περιβάλλον (είτε πραγματικό, είτε ονειρικό, είτε ότι επιθυμείτε) κρατώντας τον ακροατή σε ένταση και διατηρώντας το ενδιαφέρον για τη συνέχεια. Κάθε σύνθεση έχει με ευκρίνεια, αρχή, μέση και τέλος σαν ένα ρυθμικό αφήγημα με σφιχτοδεμένη πλοκή και ενδιαφέρον. Δεν περιλαμβάνει ανατροπές αλλά προκαλεί το ενδιαφέρον του ακροατή συνεχώς.

Ειδική μνεία στο γοτθικό ονειρικό ambient ''The Only Light In This Room'', την πιο υποβλητική σύνθεση του άλμπουμ που λειτουργεί κάλλιστα και σαν φινάλε/αποσυμπίεση/έξοδο από το προηγούμενο σκοτεινό ρυθμικό τοπίο αλλά και μόνη της σαν μια πολύ όμορφη σύνθεση που δικαιολογεί τον τίτλο της απόλυτα. Το μοναδικό φως που η σπανιότητα του πολλαπλασιάζει την αξία του και κάνει την πλοήγηση στο Στοιχειωμένο τέκνο κάστρο (το δικό μου περιβάλλον) περισσότερο συναρπαστικό.

Θα ήταν μια χαρά αν είχαμε μόνο αυτές τις έξι συνθέσεις. Θα ήταν e.p. που άνετα θα το είχαμε ψηλά στις λίστες μας. Όμως, υπάρχουν και 4 εκδοχές τριών συνθέσεων από 4 παραγωγούς ( ZULI, Joel Feeder (Turbo Teeth), FlökosH και bonebrokk ) που δίνουν τη δικιά τους ερμηνεία η οποία είναι αρκετά συναρπαστική ειδικά στην περίπτωση του ομώνυμου ''Culture Of Pain'' όπου στην εκδοχή του Bonebrokk, μετατρέπεται σε ένα συναρπαστικό breakbeat με γρηγορότερους ρυθμούς από το πρωτότυπο.

Το καινούριο άλμπουμ των ICE_EYES λοιπόν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να είναι υπερήφανα τα παιδιά. Είναι μια ξεχωριστή electronica δημιουργία που ξεχωρίζει όχι μόνο ως η καλύτερη του ντουέτου αλλά και ένα συναρπαστικό άκουσμα για το 2018. Επίσης έχει και ένα εξαιρετικό εξώφυλλο φτιαγμένο από τον Γιώργο Τούρλα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom